Twee Jongens

Leren flirten

'Nickie!' roept Lenny als ik binnen kom.

Mam komt vanaf de keuken naar de gang en kijkt vragend van mij naar Siebren als Lenny in mijn armen vliegt.

'Je bent zo laat thuis,' zegt mam.

'Ik weet het. Siebren moest nog iets regelen met een leerkracht,' zeg ik.

'O, en dat is Siebren?' vraagt mam.

'Ja,' zeg ik. 'We werken voor geschiedenis samen.'

'O, oké, veel plezier. Kom Lenny, de twee jongens moeten leren,' zegt mam.

'Je lijkt een beetje op je moeder,' zegt Siebren dan, als mam en Lenny weg zijn.

Ik knik.

'We zullen naar boven gaan,' zeg ik.

In mijn kamer ga ik op mijn bed zitten en Siebren komt langs me zitten.

'Wat wil je doen?' vraag ik.

'Flirten,' zegt hij.

Ik kijk hem verbaasd aan.

Meent hij dit?

'Ik heb wel al geflirt, maar ik denk dat dit anders is. En ik wil het subtiel doen, voor op school,' zegt hij.

'Oké, je moet hem gewoon veel complimenten geven, denk ik,' zeg ik.

Flirten is niet mijn sterkste kant.

'Over zijn ogen?' vraagt Siebren.

'Nee, dat is voor de hand liggend. Je kan iets zeggen over zijn kleren. Of als je langs hem zit, iets over zijn geschrift of, weet ik veel,' zeg ik.

'Enkel complimenten?'

'Lach om zijn grappen. Of raak hem subtiel aan, als hij dat toelaat, zit je goed,' zeg ik.

'Mag ik het oefenen?'

'Hij is toch niet hier?'

'Maar jij wel,' zegt hij.

'Prima,' zucht ik.

Het is maar flirten, misschien kan ik er ook nog iets van op doen.

'Oké,' zegt hij en dan kijkt hij naar me.

Ik voel me een beetje ongemakkelijk, maar ik weet dat hij enkel een compliment zoekt over mijn uiterlijk.

'Je haren zitten iedere dag goed,' besluit hij dan te zeggen terwijl hij naar mijn haar kijkt.

'Je moet het menen,' zeg ik.

'Dat doe ik,' zegt hij.

'Je moet me recht in de ogen kijken en laten zíén dat je het probeert,' zeg ik.

'Oké,' zegt hij en dan kijkt hij recht in mijn ogen en ik denk dat hij mijn hoofd zo kan inkijken.

Het is raar, maar ik kijk niet weg.

'Ik vind dat je haar leuk is,' zegt hij en ik krijg een warm gevoel van binnen.

Het is al even geleden dat ik nog iets positiefs over mezelf heb horen zeggen.

'Was dat beter?' vraagt Siebren.

Ik knik, niet in staat om iets te zeggen.

Stel je niet aan, het is maar over je haar, niet over de rest van je lichaam.

'Hoe moet ik hem subtiel aanraken?'

'Gewoon. Je legt je hand op zijn arm of je kan ook enkel wat dichterbij leunen om te kijken hoe ver je kan gaan,' zeg ik.