Twee Jongens

Kort houden

Na het eten help ik mam met tafel afruimen omdat Siebren zijn spullen nog bij elkaar moet rapen en in zijn tas moet proppen.

'Ik ga straks even mee naar Siebrens thuis,' zeg ik als ik een paar borden in de vaatwasser zet.

'Oké, maar dan moet je het kort houden want we moeten ook nog naar oma,' zegt ze.

'O, om hoelaat moet ik terug zijn?' vraag ik.

'Zeker voor twee,' zegt mam en ze helpt me met inladen.

Ik kijk op de klok en zie dat het bijna twaalf uur is. Mam had Siebren en mij dus laten uitslapen.

'Deal,' zeg ik en ik zet het laatste bordje in de vaatwasser zodat ik terug naar boven kan.

Ik weet niet of ik nu met Siebren kan douchen. Wat als mam merkt dat mijn haar nat is?

'Hey, kunstenaartje, zei je gisteren niet dat je nog iets voor me had?' haalt Siebren mij uit mijn gedachte als ik mijn kamer terug inkom.

'O, ja,' zeg ik en ik loop naar mijn bureau en haal er een kadertje uit met een tekening.

Ik geef het aan hem en zijn wangen worden vuurrrood. Ik zie hem slikken.

Vorige maand had ik een tekening van Siebren met een zuigzoen getekend en die heb ik hem nu gegeven. Ik vond het wel grappig.

'Dit is een ... vreemd, maar heel mooi cadeau,' zegt Siebren en hij bekijkt de tekening nog een keer. 'Weet je, de volgende keer moet je jezelf eens tekenen.'

'Draai het kadertje maar om,' zeg ik. Hij kijkt me verbaast aan en draait de kader om, haalt het houten plaatje ervan af en neemt de andere tekening in zijn hand. Hij kijkt er even naar, stopt de tekening terug, legt het weg en dan kust hij me.

Zomaar.

'Je bent echt adembenemend mooi,' murmelt hij tegen mijn lippen.

➿➿➿

Rond half één staan we voor Siebrens huis. Ik heb hem niet verteld dat ik om twee uur door moet.

Ik wil het zelf niet.

'Kom snel binnen, kunstenaar, dan kan ik ervoor zorgen dat ik mijn belofte nakom en je me niet hoeft dood te schieten,' zegt Siebren en ik stap naar binnen in de grote gang.

Hij sluit de deur, legt zijn tas en cadeau weg en rits mijn jas open. Zijn lippen zijn zacht op de mijne, maar ik verbreek snel de kus.

'We kunnen niet douchen,' zeg ik.

Siebren kijkt me niet-begrijpend aan.

'Hoezo niet?' vraagt hij.

'Ik moet om twee uur naar huis en mam weet niet dat ik met je douch en dat wil ik liever zo houden. Maar als ze me met nat haar ziet, gaat dat niet lukken,' zeg ik.

'O,' zegt Siebren.

Hij fronst even en dan ontstaat er een glimlach op zijn gezicht.

'Dus het enige probleem is dat je haar dan nat is?' vraagt hij. Ik knik. 'Dan heb ik een oplossing. Kom mee.'

Ik volg hem de trap op, maar in plaats van naar zijn kamer te gaan, gaan we naar de andere kant van de gang.

'Wacht hier,' zegt hij en hij glipt de kamer binnen. Niet veel later komt hij terug met een föhn in zijn hand.

Dat ik daar niet aan gedacht heb!

'Slim, Siebie,' zeg ik en ik glimlach.

'Nu kunnen we wel douchen,' zegt hij zacht en met zijn vrije hand neemt hij de mijne vast en trekt me mee naar zijn kamer.