Twee Jongens

De "ontgroening"

Rond vijf uur vrijdagavond kom ik bij Siebren aan.

Eerst zoenen we wat op zijn bed, daarna eten we pizza en dan help ik hem met de spullen klaar zetten voor de "ontgroening" van Julian.

Vreemd genoeg is hij de hele week naar ons gekomen. Zelfs tijdens de kleine pauzes.

Ik heb hem er niet naar gevraagd, maar misschien komt daar vandaag verandering in.

We gaan ten slotte truth or dare spelen.

'Eerst zout chips en dan paprika, of andersom?' vraagt Siebren die vijf pakken verschillende chips op de keukentafel heeft liggen.

Zout, paprika, pikkels, joppie en hamburgerssmaak.

'Paprika,' zeg ik.

Siebren knikt en doet het in een grote kom, de hele zak past er net in. Zo heeft hij er nog twee.

'Pikkels of joppie?' vraagt hij.

'Pikkels,' zeg ik.

'En dan nog de hamburger, of hier de joppie?' vraagt hij.

Ik moet erom lachen.

Die ene keer dat hij zei dat hij elk moment van de dag een dilemma had, heeft hij meegenomen naar het heden.

Hij heeft het nog steeds en ik vind het grappig en zo schattig.

Ik ga achter hem staan en leg mijn handen op zijn heupen.

'Welke vind jij lekkerder?' vraag ik.

'Zout,' zegt hij en mijn handen gaan helemaal rond zijn middel terwijl ik lach. Ik geef een kusje in zijn nek en fluister: 'Dan doe je de zout er toch in.'

Siebren draait zich om, maar mijn handen vallen niet van zijn middel af, wat er voor zorgt dat we heel dicht bij elkaar staan.

'Eigenlijk vind ik jou lekkerder,' murmelt hij.

'Heb je me dan al geproefd?' vraag ik en zijn ogen schieten naar mijn lichaam.

'Ja,' zegt hij zacht en het volgende moment zijn we aan het zoenen.

Zijn handen onder mijn shirt en mijn handen heel laag op zijn heupen. Deze keer duw ik mijn heupen iets dichter tegen de zijne zodat er een kreun uit zijn mond ontsnapt.

Zijn lippen willen net naar mijn nek afwijken als de bel gaat.

Ik kijk over zijn hoofd naar de klok als Siebren toch een zuigzoen zet en zie dat het al kwart na zeven is.

Typisch dat iedereen te laat is.

Siebren laat me los en lacht verlegen als hij naar de zuigzoen kijkt.

Ik trek mijn shirt iets hoger zodat je hem niet ziet want dan zou er weer twijfel zijn over mijn maagdelijkheid.

Dan gaan we samen naar de deur en komen Julian, Paul en Lauren in de deuropening te staan als we hem open doen.

'Hallo!' zegt Lauren opgewonden en ze stuitert bijna binnen.

Haar ogen worden groot bij het zien van de hal.

'Siebren, wat heb jij een mooi huis zeg  De laatste keer dat ik het zag, was het donker,' zegt ze en ze trekt haar jas uit en zet haar tas onder de kapstok.

Siebren zegt dat ze hun jassen op de kapstok mogen hangen en dan leidt hij ze naar de woonkamer.

Ik zie dat Paul onder de indruk is en Laurens ogen worden geen minuut kleiner.

'Goed, hier gaat de ontgroening plaatsvinden,' zegt Siebren als hij terugkomt van de keuken met de kommen chips en ze op het salontafeltje neerzet.