Zuipen of zoenen

1.6K 55 22
                                    

Het is vrijdagavond als Lauren en Paul in mijn kamer zitten.

Ze zijn beide genezen en zijn deze week terug naar school geweest.

Ik heb hun alles vertelt over Siebren.

Of ja, bijna alles. Ik heb niet gezegd dat we gekust hebben. Voor de rest weten ze alles.

'Ik zou misschien toch het paarse shirt aandoen,' zegt Lauren als ik een blauw shirt aanheb.

'Lauren,' mompel ik.

Omdat de tweeling nu alles weet, wouden ze me helpen met de date, maar ook zij weten nog niet naar welke bar we gaan.

'Misschien toch de blauwe,' zegt Lauren als ik weer het paarse aanheb.

Ik zucht.

'Hou die maar aan,' zegt Paul.

'Maar hij was toch veel sexyer in dat blauw,' zegt Lauren.

'Hij moet niet sexy zijn. Hij moet knap zijn, maar niet té knap,' zegt Paul.

Ik heb dat ook tegen hun gezegd.

'Oké, dan is dit goed,' zegt Lauren.

'Waar ga je hem nu naar toe nemen?' vraagt Paul.

'Dat zal ik morgen vertellen,' zeg ik.

'Ja, als je niet bij je vriendje bent,' zegt Paul.

Ik rol met mijn ogen.

'Hij is mijn vriendje niet,' zeg ik.

'Nóg niet,' verbetert Lauren me.

Ik heb een week lang kunnen nadenken over die vraag. Wat als hij het me vraagt? Ik denk dat ik dan "ja" ga zeggen, maar dat weet ik nog steeds niet zeker.

'Wil je het?' vraagt Lauren.

Ze weet dat ik daaraan zit te denken. Ik ben er al de hele week afwezig over.

'Nick?' zegt Paul en ik kijk op.

'Ik weet het niet,' zeg ik schouderophalend.

'Volg je hart,' zegt Lauren.

Ik knik.

Dat zegt ze al de hele week als ik naar Siebren kijk, dus ik heb het al vaker aangehoord dan het woordje "de" of "het" of een ander woord dat vaak gezegd wordt.

'Zal ik doen, Lau,' zeg ik.

'Ga nu je man halen! Het is bijna acht uur en wie weet hoe ver je moet wandelen,' zegt Lauren en ze staat op.

Paul gaat ook rechtstaan.

'Wees voorzichtig,' zegt hij voordat hij de deur uitgaat.

Lauren geeft me nog een knuffel.

'Ik ga niet dood,' zeg ik.

'Nee, maar na twee jaar zien we je anders, alsof je iets ziet wat je opvrolijkt, maar wij kunnen het niet zien,' zegt Lauren.

'Ik vergeet jullie niet als ik verliefd zou worden,' zeg ik.

Lauren knikt, werpt me een kushandje toe en gaat achter Paul aan.

➿➿➿

Als ik om drie na acht op de bel bij Siebren duw, gaat de deur bijna meteen open, alsof hij in de gang stond te wachten.

'Ik ga nog even afsluiten en dan kom ik,' zegt hij en hij verdwijnt weer.

Ik heb hem de hele week in de gate gehouden want de gedachte dat het een grap zou zijn, wou maar niet uit mijn hoofd gaan.

Twee JongensWhere stories live. Discover now