Twee Jongens

Praat morgen

De hele week zie ik Siebren amper.

Ik begrijp het wel, maar ik mis hem gewoon.

Dinsdag zag ik hem tijdens de lessen.

Woensdag heb ik hem even gezien na school, maar daarna moest hij naar huis omdat hij vier grote toetsen had opstaan.

Donderdag zat hij tijdens de middag bij Lauren, Paul en mij, waar hij zich gelukkig een beetje thuis voelde.

Vrijdag zag ik hem niet.

En nu is het zaterdag en loop ik met Lauren over de beurs rond te zwerven.

'Oeh, een CD van Lana Del Rey,' zegt Lauren en ze gooit de CD in haar mandje.

Ik denk dat ze alle albums van die zangeres in haar mandje heeft zitten. Het zit al tot de rand vol en we hebben drie tafeltjes gedaan.

Ik loop maar achter haar aan te piekeren over Siebren. Gelukkig zie ik hem morgen tijdens zijn wedstrijd atletiek.

En in de douche.

'Nick,' zegt Lauren en ik kijk op van één de van de vreemde covers van de Beatles.

'Ja?'

'Ik vroeg je wat,' zegt ze en ze draait zich helemaal naar me toe.

'O, sorry,' zeg ik.

Lauren zucht.

'Is het Siebren?' vraagt ze en ik sla mijn ogen neer en knik klein. 'Luister, je ziet hem morgen. Praat met hem, fatsoenlijk. Zodat hij doorheeft dat jij hem nooit meer kwijt wil want ik denk dat dit zo een relatie is, weet je.'

'Hoe bedoel je?'

'Nou ja, dat je je soulmate gevonden hebt. Jullie gaan altijd samen blijven en oud worden en dan komen Paul en ik bij jullie op bezoek met onze hond omdat we nog steeds bij mam en pap wonen omdat we allebei onze soulmate nooit gevonden hebben.
Kort gezegd: jullie zijn blind als jullie het hierdoor uitmaken,' sluit Lauren haar verhaal af en ik kijk weer naar haar op met zo onschuldig mogelijke ogen.

'Je gaat niet zeggen dat je daar nog niet aan gedacht hebt, dat hij het misschien gaat uitmaken morgen?' vraagt ze.

Ik schud één keer mijn hoofd en de tranen drukken tegen mijn ogen.

Meestal ben ik niet zo emotioneel, maar als het om liefde gaat, ben ik een hopeloos geval. Je moest eens weten hoe hard ik heb liggen wenen omdat ik die jongen uit Oostenrijk nooit meer zou zien.

En daarna ook nog eens toen het bleek dat hij een nieuwe vriend had. Mijn hart gaat dit niet aan kunnen omdat ik op weg ben naar het volwassen worden.

'Hij gaat het niet uitmaken, Nick,' zegt Lauren en ze laat de CD die ze vast had los en komt naar me toe.

Haar mandje zet ze tussen haar benen en ze omhelst me.

Ik leg mijn hoofd op haar schouder omdat ze kleiner is dan ik en leg daarna mijn armen langzaam rond haar lichaam.

Hier had ik nood aan.

'Jullie zijn voor elkaar gemaakt,' zegt ze. 'En Siebren is dood als hij je hart breekt. En vooral als hij nog van je houdt, want dan word ik echt boos.'

Ik glimlach tegen haar schouder aan.

'Goed, nu dit onderwerp van de tafel is geveegd, kan je antwoorden op mijn eerdere vraag,' zegt Lauren en ze gaat terug naar waar ze stond en pakt de CD terug op.

'Sorry,' zeg ik.

'Je hoeft geen sorry te zeggen voor de liefde,' zegt Lauren hoofdschuddend en ze laat me de CD zien. Het is er eentje van 5SOS.

Paul luistert die vaak als hij in de douche zit. Dat weet ik omdat Lauren er altijd over zaagt tegen hem en ik er een paar keer bij was. Niet in de douche, maar aan de andere kant van de kamer omdat ik bij de tweeling bleef slapen.

Lauren heeft steeds op de deur zitten kloppen zodat hij ging stoppen met zingen.

Dat deed hij niet.

'Zou P het me vergeven als ik deze CD voor hem mee neem?' vraagt ze.

'Ik denk het wel,' zeg ik schouderophalend.

'Of zou een CD van Anouk beter zijn?'

'Anouk?' vraag ik.

'Ja, hij heeft haar gisteren ontdekt en heeft nu al een crush op haar,' zegt Lauren.

'Haar liedjes zijn toch al heel oud?' vraag ik.
'Ja, maar heb je de videoclip van Girl gezien?' vraagt ze.

Ik schud mijn hoofd.

'Ze heeft een héél groot balkon, als je snapt wat ik bedoel,' zegt Lauren.

Ik rol lachend met mijn ogen.

Typisch Paul.

'Misschien beide, dan vergeeft hij het je sowieso,' zeg ik.

'Slim, deze CD's zijn toch maar 50 cent,' zegt ze en ze gooit beide doosjes in haar mandje.

'Wat luistert Siebren graag? Misschien kan je het als overwinningsprijs geven. Of als troostprijs,' zegt ze.

Natuurlijk weet ik dat.

We luisteren altijd samen via één oortje naar zijn muziek.

'Wie is het?' vraagt Lauren als ze meekijkt over mijn schouder.

'Tamino,' zeg ik. 'En soms Green day.'

'Wie?'

'Een Belgische zanger en een punkband. We luisteren ze altijd samen,' zeg ik en op dat moment vind ik een CD van beide artiesten.

Het is vreemd dat ze dit niet op alfabetische volgorde hebben geordend.

'Mm,' zegt Lauren en ik houd de Cd's tegen mijn borstkas aan. We lopen wat verder.

Ik hoop dat Siebren dit leuk gaat vinden ...

➿➿➿
Kennen jullie de artiesten?
Have a nice day!