I Saw the Future Once

Chapter 20

Today is Saturday, at yung celebration na dapat gagawin namin kahapon ay hindi natuloy dahil nagkagulo sila. Pero yung sinabi lang talaga ni Ream ang tumatak sa isipan ko nang hapon na 'yon.

Don't touch her, she's mine.

Agad akong napailing nang pumasok na naman sa utak ko ang sinabi niya.

Umaga pa lang ay bumangon na ako para mag breakfast at pagkatapos ay maglilinis ako ng buong apartment ko.

Naghugas muna ako ng mga pinggan. Pumunta na rin ako sa sala para roon magsimulang mag linis, sa kwarto ko sa kusina at panghuli ay sa banyo at naligo na rin. Pinalitan ko na rin ang mga kurtina ng mga bintana.

Hindi naman masyadong kalakihan ang apartment ko pero hindi naman masikip.

Pagkatapos kong maligo ay pumunta ako sa closet ko at kumuha ng damit. Mustard yellow oversize t-shirt at denim short lang ang sinuot ko dahil nandito lang naman ako sa apartment ko.

Nang makapag linis na ako sa lahat-lahat ay napahiga ako sa aking kama.

"Nakakapagod," wika ko sa sarili ko at malalim na nagpakawala ng buntong hininga.

Tumingin ako sa wall clock ng kwarto ko at hapon na. Hindi pala ako nakapag tanghalian pero inaantok ako sa sobrang pagod.

Pinatuyo ko naman na ang aking buhok kanina sa CR kaya makakatulog na rin ako kaagad.

Unti-unting pumikit ang mata ko at nakatulog.

At nanaginip na naman ako, noong una ay maganda ito dahil ito yung kasama ko ang mga magulang ko pero napunta na naman ako sa mga taong naka lab gown at may hawak na syringe.

Agad akong napabangon habang sapo-sapo ko ang aking puso sa sobrang kaba at takot. Ilang beses ko na 'yong napapanaginipan pero natatakot pa rin ako.

Pinakalma ko ang aking sarili. Ilang beses na itong nangyayari sa akin pero bakit hindi pa rin ako masanay?

Napatingin akong muli sa wall clock at 5:33 pm na pala.

Tuluyan na akong bumangon sa aking kinahihigaan at pupunta sa kusina para makapag luto ng hapunan.

Palabas pa lang ako ng aking kwarto nang may makita akong lalaking nakaupo sa may sofa roon sa sala.

Agad umarko ang katawan ko na parang lalabanan ko ang lalaki pero agad na napaayos ng tayo nang makilala ko siya.

"Ream Mercedes?" nagtataka kong tanong habang nakatingin sa kanya.

Tumayo lamang siya sa kanyang kinauupuan at tumitig sa akin.

Parang nanlambot yung mga paa ko pero ginawa ko ang lahat para maayos pa rin akong nakatayo sa kinatatayuan ko.

"Why are you here?" tanong ko sa kanya na tumaas pa ang isa kong kilay.

"To celebrate?" Napunta ang tingin ko sa may pintuan.

"Nandito sila Francine at Celestine?" Umiling siya.

"Only me," walang buhay na sabi niya.