- Czego chcesz? - powtarza brunet, po tym jak wpuszcza mnie do środka. Wchodzę ze strachem, który już zauważył więc na mnie nie patrzy. Po prostu zamyka za mną drzwi i wchodzi w głąb mieszkania. Stoimy na środku salonu, w ciszy.
- Odpowiedź, dzieciaku, bo cię stąd wyrzucę - warczy starszy.
- J-ja... - jąkam się, kiedy postanawiam na niego spojrzeć. Dopiero teraz dociera do mnie w czyjim domu jestem - Czemu...czemu go zostawiłeś?
- Hyuna? - pyta sie głupkowato, siadając na kanapie. Kiwa głową, jakby nakazywał mi abym też usiadł. Patrzę na bruneta bez zrozumienia, w końcu siadam na starym fotelu. Czuję drżenie wszystkich moim organów. - Powiedzmy że przestał mnie interesować. W końcu ile można być z jednym-
- Chcesz go odzyskać - przerywam mu w połowie zdania. Changbin coś mruczy pod nosem, nachyla się w moją stronę i cierpko uśmiecha.
- Nie, nie chcę go. Nie chcę patrzeć jak z kimś jest. Tylko tyle.
Chłopak uśmiecha się szeroko pokazując wszystkie zęby. Zaczyna mi się robić słabo. Powoli odwracam wzrok, nie mogę niczego pojąć.
- Ale... Ale on, on cię nadal kocha - mówię, patrząc w podłogę.
- Doskonale o tym wiem. A ty? Kochasz go czy nienawidzisz? W końcu po coś tu przylazłeś - mówi brunet wstając. Podchodzi do mnie, czuję jak staje nade mną i śmieje się sam do siebie.
- K-kocham...
- Więc wypierdalaj.
____________
Kiedyś to podrasuje, przysięgam
YOU ARE READING
Voices | hyunin
Fanfiction❗️❗️TW: samobójstwo, schizofremia❗️❗️ "There's so many voices" Hyunjin chce tylko trzymać dłonie jeongina i pomóc mu wrócić do normalnego życia
