BURASI LİSE

9.Burası Altın Günü

BURASI (LİSE)
Altın Günü

Aslı

Düşünüyorum o hâlde malım, neden uyumuyorum ki!?

Her şeyi elde etmek isteyen insanlar kış uykusunu ayılara kaptırmış ya daha da sözüm yok onlara. Ya düşünsene tüm kış mis gibi uyuyorsun.

Karam

İnsan sevmiyorum. Bilhassa çevremdeki insanları. Tek sevdiğim insan türü daha dünyaya gelmemiş olanlar.

En nefret ettiğim ise beyninin varlığına inat düşünmeyi reddederek aptallığı tercih edenler.

Maya

Göz gördükten sonra gönüle girermiş. Yani her şey dış görünüşü ile sevilebilirmiş.

Girdiğim ortamda tüm bakışlar beni bulduktan sonra inceleyici bakışları hemen hayranlığa çevrilmeli. Okul koridorlarında spot ışıkları altında yürümeliyim.

.....

••Altın Günü Tadında Davet••

Kadınlar geldi, kadınlar doldu içerisi. Hoş geldin faslı bitip koltuklarda yerlerini aldılar. Karam burada olmaktan memnun olmadığını düz bakışlarından belli ediyordu.

Sohbet hep ondan sekip annesinin cevaplaması ile sonuçlanıyordu. Kadınların toplandığı davet gününe fazlaca yabancı biriymiş gibi katılmıştı.

Giyimi bile ortama aykırıydı. Siyah zincirli kargo pantolon onun üzerinde grafiti şeklinde yazılan rock yazılı sweatshirt vardı. Misafirlikden çok rock konseri için hazırlanmıştı.

Karşı koltuğundan oturan uzak akrabalarından bir kadın, şaşkınlıkla takılarını inceliyordu. Kuru kafa tokasına her gözleri denk geldiğinde içinden fatiha okumak geliyordu.

Annesi buraya gönülsüz ve kaybettiği kavga ile gelen kızına kalkan oluyordu. Bir daha böyle yerlere getirebilsin diye kızını eleştiri ve yorumlardan korumak için elinden geleni yapıyor. Karam'ın canı sıkılmasın diye uğraşıyordu.

Tüm bu savunma hattını delip geçen uzak akrabalarından bir büyükanne oldu. Karam'ın yanındaki koltuğa oturup irdeleyen bakışlarını gizlemeden onu inceledi.

"Senin adın ne bakayım?"

"Karam."

Hızlı bir şekilde cevap verip muhabbeti uzatmamak için kafasını çevirdi. Fakat büyükanne konuşmaya devam etti. Anlamış gibi kafasını salladı.

"Sen o yüzden böyle kara giyiniyorsun. Adını annen mi koydu baban mı?"

Yeni soru karşısında cevap vermeden annesine beni kurtar bakışı attı. Fakat biraz kendini müdafaa etmeli diye düşünen annesi omuzlarını silkti. Kızının insanlarla iletişim kurmasını bunun sağlıklı şekilde olmasını istiyordu.

"Annem." diyerek kestirip atan Karam yeni bir soru beklemiyordu. "Kaça gidiyorsun yavrum?"

Sanki onun inadına soru soruyordu büyükanne. Öyle hissedincede içinden zıt cevaplar vermek geldi.

"Gitmeyi tercih etmiyorum."

"Ha, daha tercih yapmadın öyle mi? Peki hangi okula gitmek istiyorsun."