Heiress(Part One:COMPLETED)

Chapter XXIV

Glaire's POV

Kanina ay naisipan ko munang maglakad-lakad para ma-relax muna ang isip ko. It's already 9:45 in the evening. Sa Italy, madalas din akong maglakad-lakad sa ganitong oras.

Habang naglalakad napagawi na ako sa madilim at wala ng katao-taong lugar. Pero nagtuluy-tuloy lang ako. And after that I suddenly heard voices. Alam kong malapit lang iyon dito. Pero hindi ko na lang iyon pinansin.

Dire-diretso lang ang paglalakad ko at unti-unting nalalapit ako sa kinaroroonan ng mga boses. And with that, narinig ko ang isang pamilyar na boses ng isang babae.

Mabilis akong lumapit doon at sinilip kung siya nga ba at tama nga ako ng inakala.

F*ck! Why is she here!? Napapalibutan lang naman si Daydreamer ng mga lalaki habang siya naman ay naka-stance na nakaambang susuntukin niya na ang mga ito. Mukhang hindi sila natinag kaya kaagad akong nakaramdam ng inis that's why the next thing that happened was very fast dahil namalayan ko na lang ang sariling naglalakad na palapit sa kinaroroonan nila at mabilis na sinapak ang isa sa mga iyon.

Nagulat ang lahat sa nangyari lalo na ang engot na babae. Pero ngayon ko lang din naisip na madalas lapitan talaga ng kapahamakan ang babaeng ito kahit na hindi kami magkasama. Ewan ko kung malas lang talaga siya. Tss.

"Don't you dare touch her with your f*cking filthy hands." Malamig na mga salita ang pinakawalan ko.

"G-Glaire!" Rinig ko ang pag-usal ni Daydreamer sa pangalan ko. Hindi ko alam pero parang natuwa ito nang makita ako. Tss.

"Tsah! Aba't sino ka namang inggleserong pakelamero ka, ah!? Aba'y ang yabang mo bata ka, ah!" Matalim kong inilipat ang tingin ko doon sa nagsalita.

"Naintindihan mo ba yung sinabi niya, Pare? Ni isa wala akong na-gets, e. " Rinig ko pang satsat nung isa pa. Ikinuyom ko ng mahigpit ang dalawang kamao ko dahil sa namumuong pagkairita.

Tss! Naiinis ako sa mga pagmumukha ng mga tarantadong mga 'to. Iniisip ko pa lang na kung hindi man ako napadaan dito ay malamang may kung ano nang nagawa ang mga ito sa kanya. Mukha mang hindi kaakit-akit ang katawan ng babaeng 'to pero sigurado akong mapapatay ko talaga ang mga walang hiyang nilalang na mga 'to.

Naalarma na ako nang hawakan siya ng isa sa mga lalaki at takpan ang bibig niya.

"Gago! Sugurin mo na yan!" Sigaw nung lalaki na hudyat para magsikilos ang mga kasamahan niya para sugurin ako. Mabilis akong nakailag sa sunud-sunod na pag-atake ng mga ito at nang nakabuwelo ay kaagad kong sinipa iyong malapit sakin dahilan para bumagsak ito. Abala ako sa pagtumba sakanila nang sumigaw si Daydreamer kaya napalingon ako sa likuran ko.

Kumunot ang noo ko pagkakita sa mga bagong dating. Nakaitim ang mga ito at nakatakip rin ang mga mukha nila. Napangisi ako nang makilala ang mga ito. Sinusundan parin talaga ako. How could I forget those outfits? They're from Lorenzo's ninja unit. That means they're weaklings. Kaagad ko namang naramdaman ang pagkasabik na baliin ang mga leeg nila isa-isa. Napakagat ako sa ibabang labi ko dahil ngayon nanaman nila naisipang magpakita ngayong nandirito ang babaeng 'to.

Walang anu-ano'y mabilis na sumugod ang mga ito sa gawi ko at dali-dali ko namang pinatulog ang natirang lasing sa harap ko bago ko itinutok ang atensyon ko sa mga kalaban mula sa likuran.

Gamit ang isang kamay ko ay humarap ako't hinawakan ang mukha ng unang nakalapit saakin saka ito hinila at ni-untog ang ulo nito sa pader at nawala agad ito sa wisyo or maybe he's dead already. I won't hold back anymore, ngayon pa at alam kong alipores ni Lorenzo ang mga ito.

Abala lang ako sa pagsapak at pagharang sa mga pag-atake nila nang makita ko sa gilid ng mata ko ang pagtilapon ng isa sa mga kalaban.

"Y-Yria?" Rinig kong tawag ni Daydreamer kaya lalong kumunot ang noo ko nang makumpirma ko kung sino ito. Ba't nandito iyan? Lumapit na rin siya saakin at nakangisi pa ito saka nagsalita.