ဆူး

ဆူး - Part 22

(ZawGyi)

ခပ္သြက္သြက္ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ေရွာင္က်န္႔ အိမ္ေရွ႕သို႔ ရိေပၚေရာက္လာခဲ့သည္။ အ႐ိုးစိမ့္ေအာင္ေအးေသာ ေဆာင္းရာသီမွာပင္ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ အလုပ္လုပ္ရတာ ေျကာင့္အျပင္ အိ္မ္ကမမိေအာင္ အျမန္ထြက္ေျပးလာတာေၾကာင့္ ေခၽြးတလုံးလုံးျဖင့္ အေပၚကထပ္ဝတ္လာေသာ long coat ကိုပင္ ဆြဲခၽြတ္လိုက္ရသည္။

လမ္းမထက္ကေန ေရွာင္က်န္႔ရဲ႕ အေပၚထပ္ေလးကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့ စာေရးစားပြဲေပၚတြင္ ေဘာပင္ေလးတေခ်ာင္းႏွင့္ စဥ္းစားလိုက္ စာေရးလိုက္ လုပ္ေနေလသည္။

ေအာက္ကေန ရိေပၚ လက္ျပကာ ' ေကာ ' ဟု မက်ယ္တက်ယ္ ေအာ္ေခၚလိုက္သည္။

စာေရးေနရာကေန ေဘာပင္ေလးခ်ၿပီး ဝရန္တာမွ
ေအာက္ထပ္သို႔ေျပးဆင္းလာသည္။

အျပံဳးဆိုလို႔ ရိပ္ရိပ္ကေလးေတာင္ ေကာရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ထင္ဟပ္မသြားပါ။

Hoodie နက္ျပာေရာင္ ေလးကို ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အမဲေလးႏွင့္ တြဲဝတ္ထားေသာ ေရွာင္က်န္႔ပုံစံမွာ အရင္လို အိမ္ေနရင္း ေပါ့ေပါ့ပါးပါးပုံစံမဟုတ္မွန္း ရိေပၚ သတိထားမိသည္။ သူလာမွာ မို႔လို႔မ်ား ဒီလို တမင္ျပင္ဆင္ထားေလသလား။

' ဘာေျပာမွာလဲ။'

ေကာရဲ႕အသံဟာ ေတာ္ေတာ္ေလး တည္ၿငိမ္ေနသည္။
ေပ်ာ့ေပ်ာင္းညင္သာမႈတစ္စက္ကေလးမွ မစြတ္သည့္အျပင္ မ်က္ႏွာထားဟာလည္း တင္းမာၿပီး လက္ပိုက္ကာ မ်က္လုံးစိမ္းမ်ားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္အား
စိုက္ၾကည့္ေနေလသည္။

' ေကာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕လိုက္ခဲ့ပါ ။ '

' ဘယ္ကိုလဲ '
ရိေပၚ ဂ႐ုမစိုက္ဟန္ျဖင့္ လုံးဝျပန္မေျဖဘဲ လက္ကို အတင္းဆြဲကာ ေျပးေတာ့သည္။

' ဝမ္ရိေပၚ လႊတ္ေနာ္ ဘာေတြမ်ားထက္ၿပီး ဒုကၡေပးအုန္းမလို႔လဲ ။ ေက်ာင္းမွာလဲ ကုန္းေကာက္စရာမရွိေအာင္ သိကၡာက်ခဲ့ၿပီးၿပီ။ ၿပီးေတာ့ ေစာ္ေစာ္ကားကား ေျပာဆိုဆက္ဆံတာတင္အားမရလို႔ ပါး႐ိုက္တဲ့လူေတာင္ရွိေသးတယ္ ။ အခုေရာ ဘာလဲ။ ဘယ္ေခၚသြားခ်င္လို႔လဲ '

လူျပတ္ေသာ ကားလမ္းမအလယ္တြင္ ႐ုန္းရင္း ဆန္ခတ္ႏွင့္ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ မဟုတ္ေပမဲ့ ႀကိတ္ကာ အခ်င္းမ်ားေနေသာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ပုံစံမွာ မတင့္တယ္လွေခ်။