ဆူး

ဆူး - Part 33

( ZawGyi )

' မား ဘာျဖစ္တာလဲ ကၽြန္ေတာ့္ကိုရင္ေတြပူေအာင္မလုပ္ပါနဲဲ႕ မား တခုခုေတာ့ေျပာမွေပါ့ '

' အင္း သား သားရဲ႕ပါပါး car accident ျဖစ္လို႔ အခု အေရးေပၚ အခန္းထဲေရာက္ေနတယ္။ အရမ္းစိုးရိမ္ရတဲ့ အေျခအေနပဲတဲ့ သားရယ္ '

႐ွဳိက္ႀကီးတငင္ျဖင့္ စကားလုံးမ်ားေရာေထြးကာ အားပ်က္စြာ ေျပာေနေသာ သူ႕မားရဲ႕ စကားလုံးမ်ားေၾကာင့္ သူ႕တစ္ကိုယ္လုံး ရွိန္းကနဲျဖစ္သြားသည္။

မ်က္ရည္ပူမ်ားသည္ သူကိုယ္တိုင္မသိလိုက္ခင္မွာ ပါးျပင္ေပၚမွ တစ္စက္ခ်င္းလိမ့္ဆင္းက်လာသည္။ေျပာစရာစကားမ်ားဟာလည္း ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားတြင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားရသည္။

အရမ္းစိုးရိမ္ရတဲ့ အေျခအေနတဲ့လား။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၄ႏွစ္အရြယ္ထဲက ေကာင္းေကာင္းေကၽြးေမြးၿပီး မ်က္ႏွာမငယ္ေအာင္ ထားေပးခဲ့တဲ့ ဒီေက်းဇူးရွင္ဟာ အခုေတာ့ ေဆး႐ုံထက္က ကုတင္ေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းေနရၿပီတဲ့လား။

ဘာစကားတခြန္းမွ ဆက္မေျပာႏိုင္ဘဲ မွန္တင္ခုံေရွ႕တြင္ ဖင္ထိုင္လ်က္သားျပဳတ္က်သြားေတာ့သည္။ရိေပၚမွာလဲ အလန္႔တၾကားႏွင့္ ကုတင္ေပၚမွ ေျပးဆင္းကာ ေရွာင္က်န္႔ကို သူ႕ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲေပြ႕ထည့္လိုက္သည္။

' ေကာ ဖုန္း ကၽြန္ေတာ့္ကိုေပး '

ေရွာင္က်န္႔လက္ထဲမွ ဖုန္းကို အျမန္ဆြဲယူလိုက္ၿပီး တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပင္ စကားေျပာလိုက္သည္။

' ကၽြန္ေတာ္ ရိေပၚပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္။ '

တဖက္မွ ေျဖၾကားသံေၾကာင့္ ရိေပၚကိုယ္တိုင္လဲ ဆြံ႕အသြားသည္။

သူ႕ရင္ခြင္ထဲမွ ေကာကိုလည္း သနားသြားမိသည္။

ဒုကၡေပါင္းစုံကိုဘာလို႔ တရစပ္ဆိုသလို ေတြ႕ေနရတာလဲဗ်ာ။ ဒီေလာက္ျဖဴစင္႐ိုးသားတဲ့ ေကာကို ဘယ္ဘဝက ဘယ္ဝတ္ေႂကြးေတြေၾကာင့္ စိတ္ညစ္ေစရတာလဲ။

ေကာရယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေကာကိုသနားလြန္းလို႔ မၾကည့္ရက္ေတာ့ပါဘူး။ေရွာင္က်န္႔ကေတာ့ ေတြေဝစြာ ရွိက္ႀကီးတငင္ငိုေနဆဲျဖစ္သည္။