ဆူး

ဆူး - Part 37

( ZawGyi )

' မား ကၽြန္ေတာ္ Australia သြားမလို႔ '

Luggage ႀကီး ဆြဲကာ အေပၚတက္မွ အေလာတႀကီး ေျပးဆင္းလာေသာ ဝမ္ရိေပၚ။ ခရီးသြားမယ္ဆိုလဲ မိဘကို နည္းနည္းပါးပါးေလးမွ ႀကိဳမေျပာဘဲ ျဗဳန္းစားႀကီး အခုလို ထြက္မယ္ ဆိုေတာ့ မိဘတေယာက္အေနနဲ႕ အံ့အားသင့္သြားသည္ကေတာ့အမွန္ပင္။

' သား ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ မားလဲ ဘာမွမသိရပါလား '

' ဟုတ္တယ္ အေျခအေနက အဲ့လိုျဖစ္သြားတယ္။ မၾကာပါဘူး မား။ ၁ ပတ္ေလာက္ပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ အထူး ဧည့္သည့္တေယာက္ကိုသြားေတြ႕မလို႔ '

အထူးဧည့္သည္ ဆိုတဲ့ စကားအဆုံးမွာ ဝမ္ရိေပၚ မ်က္ႏွာ ျပံဳးေယာင္သန္းေနသည္။ ေနေရာင္ျခည္ အျပည့္အဝရထားတဲ့ ပန္းေလးလို လန္းဆန္းေနသည္။

ေရွာင္က်န္႔လို႔ေတာ့ ဒဲ့မေျပာရဲတာ အမွန္။ ေရွာင္က်န္႔ ဆိုတာနဲ႕ ၿဂိဳလ္ေမႊခ်င္ေနေသာ သူ႕မား ကိုေၾကာက္ရသည္။

' သား တေယာက္ထဲလား ။ ဘယ္သူပါေသးလဲ '

' ကၽြန္ေတာ္ တေယာက္တည္းပါ။ flight ေနာက္က်မွာစိုးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ သြားေတာ့မယ္ေနာ္ '

ေလယာဥ္ကြင္းေရာက္ကတည္းက ႏွလုံးခုန္သံတဒုန္းဒုန္းျဖင့္ တေယာက္တည္း ေနမထိထိုင္မသာျဖစ္ေနျပန္သည္။တကယ္ပဲ ျပန္ေတြ႕ရမွာလား။ ကၽြန္ေတာ္ ေကာ ကိုျပန္ေတြ႕ရမွာ ေသခ်ာရဲ႕လား။ျပန္ေတြ႕ခဲ့ရင္ေရာ ေကာက ကၽြန္ေတာ့္ကို အရင္လို ဆက္ဆံပါ့မလား။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ။ သံေယာဇဥ္ရွိဖူးခဲ့ၾကတဲ့ လူေတြဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာမွ ျပန္ေတြ႕ပါေစ အေနနီးတာနဲ႕ ရင္ခုန္မႈေတြက ျပန္လည္ႏိုးၾကားလာမွာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ယုံၾကည္တယ္။ ေကာရဲ႕အခ်စ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ယူႏိုင္အုန္းမွာပါ။

ေလယာဥ္စီးေနခ်ိန္ တခ်ိန္လုံးလည္း တိမ္စိုင္ေတြကိုၾကည့္ရင္း ေကာ ဒီႏိုင္ငံမွာရွိေနတာ ေသခ်ာပါေစ။ ရွာေတြ႕ပါေစ ဆိုၿပီး ရင္တြင္းမွ အဆက္မျပတ္ ေရရြတ္ ဆုေတာင္းေနခဲ့မိသည္။

အကယ္၍မ်ား မေတြ႕ခဲ့ရင္ေတာ့ သဲထဲေရသြန္ျဖစ္ရေတာ့မည္။ အလုပ္ကိုေတာင္ခြင့္ယူၿပီး တကူးတကလာခဲ့ရတာ။ flight budget ကလည္း နည္းနည္းေနာေနာမဟုတ္။ အခ်ိန္ေတြကိုရင္းလာရတာ။ၿပီးရင္ က်ယ္ေျပာလြန္းတဲ့သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ ဖက္ဖက္ေမာေအာင္ လိုက္ရွာရအုန္းမည္။