ဆူး

ဆူး - Part 32

( ZawGyi )

ေနမင္းႀကီးသည္ ညိဳ႕မႈိင္းမႈိင္း ေကာင္းကင္ႀကီးဆီသို႔ နစ္ျမဳပ္စျပဳေနၿပီျဖစ္သည္။ ေဆာင္းတြင္းမကုန္ေသးေသာ ထို ညေနခ်မ္းအတြက္ ေလျပည္ေအးသည္ အသည္းခိုက္ေအာင္ တျဖဴးျဖဴးတိုက္ခတ္လာၿပီျဖစ္သည္။ ေသာင္ျပင္ေပၚမွ သဲ ျဖဴျဖဴစမ်ားမွာ ေလအဟုန္ေၾကာင့္ ေလထဲတြင္ ခပ္ေငြ႕ေငြ႕ေလး လြင့္ေမ်ာေနသည္။ခပ္ျမင့္ျမင့္ အုန္းပင္ႀကီးမ်ားသည္လည္း ဘယ္ညာယိမ္းႏြဲ႕လွ်က္ရွိေနသည္။အိပ္တန္းတက္ေတာ့မည့္ ျကိဳးၾကာငွက္ျဖဴမ်ားသည္ ေကာင္းကင္ထက္တြင္ အေတာင္စုံစြာ ပ်ံသန္းေနသည္။ ပန္းခ်ီ ကားတခ်ပ္ပမာ လွပေသာ ကမ္းေျခအလွကို ေငးေမာ ၾကည့္ေနေသာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ စိတ္မ်ားဟာ အသစ္တဖန္ျပန္လည္လန္းဆန္းလာသည္။

သဲေသာင္ျပင္ေပၚတြင္ ေဘးခ်င္းကပ္ထိုင္ရင္း သူ႕ပုခုံးေပၚ ေခါင္းေလးမွီကာ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးအား ေငးေမာေနေသာ ေရွာင္က်န္႔အား ရိေပၚ ေခါင္းေလးေစာင္းရင္း ျပံဳးၾကည့္ေနမိသည္။

' ေကာ ဟိုမွာ ေနဝင္သြားၿပီေတြ႕လား '

ေပ်ာက္ကြယ္လုဆဲဆဲ ေနမင္းႀကီးအား လက္ညႇိုးထိုးျပကာ သူ႕ေကာ ကို ျပေနေလသည္။

' အင္း အရမ္းလွတာပဲေနာ္။ ဒီလိုျမင္ကြင္းမ်ိဳး ေကာ တခါမွ မၾကည့္ဖူးဘူး '

' တကယ္ေျပာတာလား ေကာ။ ေကာက ကမ္းေျခကိုခရီးမထြက္ဖူးဘူးလား '

' အင္း ဟုတ္တယ္။ ဒီအခ်ိန္ေလးက ေကာ အတြက္ ေပ်ာ္စရာအေကာင္းဆုံးပဲ '

ရိေပၚ ေတြးလိုက္မိသည္။ ေကာ က ဘာကိုေျပာခ်င္တာပါလိမ့္။ သူနဲ႕ အတူတူရွိေနရတာကို ေပ်ာ္တာလား။ ေနဝင္ဆည္းဆာခ်ိန္ေလးကို ၾကည့္ေနရလို႔ ေပ်ာ္တာလား။ သို႔ေသာ္ သူ ထုတ္မေမးျဖစ္ေခ်။

' ေကာ.. ကၽြန္ေတာ္..ေကာကိုလိုအပ္တယ္။ ဘယ္လိုအေျခအေနပဲ ေရာက္ေနေနေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္ဘဝေနဝင္ခ်ိန္အထိ ေကာနဲ႕ အတူတူရွိေနခ်င္တယ္။ ေကာ က ကၽြန္ေတာ့္ ဘဝအတြက္ ေနာက္တစ္ခါ မရႏိုင္ေတာ့မယ့္ တစ္ခုတည္းေသာ ဆုလာဘ္ဘဲ။ '

ေရွာင္က်န္႔ ကေတာ့ ရိေပၚ ပုခုံးေပၚ မွီေနရင္းက ေခါင္းေလးေထာင္လာၿပီး ႐ုတ္တရက္ ရိေပၚလည္ပင္းကိုသိုင္းဖက္ကာ ရိေပၚ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို သူ႕ႏႈတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ ထပ္တူက်ေစေတာ့သည္။