ဆူး

ဆူး - Part 27

( ZawGyi )

နံနက္ ေနေရာင္ျခည္ရဲ႕ အလင္းေရာင္မျဖာတျဖာအခ်ိန္တြင္ ထျမည္လာေသာ alarm သံေၾကာင့္ ေရွာင္က်န္႔နဲ႕ ရိေပၚ ႏွစ္ဦးစလုံး ေငါက္ကနဲၿပိဳင္တူထထိုင္လိုက္မိၾကသည္။

' ေကာ ဆက္အိပ္ေနေလ။ ကၽြန္ေတာ္က အလုပ္သြားရမွာမို႔လို႔ ထတာႀကီးကို '

' ရပါတယ္။ ရိေပၚ႐ုံးသြားဖို႔အတြက္ ေကာ ျပင္ဆင္စရာရွိတာေတြျပင္ဆင္ရအုန္းမယ္ေလ '

မ်က္လုံးေလးကိုေထာင့္ကပ္ရင္း ရိေပၚ စဥ္းစားသေယာင္ျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။

' ဘာေတြလဲ ေကာရဲဲ႕ '

' ဪ ထမင္းခ်ိဳင့္ျပင္ေပးရမယ္မလား ရိေပၚရဲ႕ '

' ဘယ္လို ဘယ္လို ဒါေကာလုပ္ရမယ့္အလုပ္မဟုတ္ဘူးေလ။ အိမ္မွာ ခိုင္းစရာ လူေတြမွ တစ္ပုံႀကီး။ ဒီလို ေအာက္ေျခသိမ္းေတြကအစ ေကာ လုပ္စရာ ဘာအေၾကာင္းမွမရွိဘူးေနာ္။ ေကာ ကကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ထိုင္ၾကည့္ေနဖို႔သက္သက္ပဲ။ ေကာ မ်က္ႏွာေလးညႇိုးႏြမ္းသြားမွာ ကို ကၽြန္ေတာ္ေသမွာထက္ေၾကာက္တယ္။ေကာ ပင္ပန္းတာ ကၽြန္ေတာ္မျမင္ခ်င္ဘူးလို႔ ေျပာထားတယ္မလား '

' ရိေပၚရယ္။ ေကာလည္း ပ်င္းလို႔ပါ။ ၿပီးေတာ့ ရိေပၚရဲ႕ အိမ္သားေတြကိုလည္း ေကာ လက္ရာကိုစားၾကည့္ေစခ်င္လို႔ေလ '

' ေကာ အမွန္အတိုင္းေျပာ မေန႕က ကၽြန္ေတာ့္မား ေကာ ကိုဒါေတြလုပ္ဖို႔ေျပာလိုက္တာလား '

ေရွာင္က်န္႔ရဲ႕ ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲကိုင္ရင္း အၾကည့္ခ်င္းဆုံကာ ေမးလိုက္သည္။

' မဟုတ္ပါဘူး ရိေပၚရဲ႕။ ေကာရဲ႕ သေဘာပါ။ ေကာလုပ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တာပါ '

ရိေပၚမ်က္လုံးကိုေသခ်ာမၾကည့္ဘဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ျခံဳထားေသာ ေစာင္ကိုသာ ေလးေထာင့္က်က်ေလးျဖစ္ေအာင္ ေခါက္ရင္း မုသားစကားဆိုလိုက္သည္။

' ၿပီးေရာ ၿပီးေရာေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္ မရွိတုန္း အလုပ္ေတြႀကီးပဲလဲ လုပ္မေနနဲ႕ ။ ဖုန္းလဲဆက္အုန္း '

' ကဲ ေရသြားခ်ိဳးပါေတာ့ ။ ေကာကိုစိတ္ခ်ပါဆို '

ရိေပၚကိုၾကည့္ရင္း အျဖဴစင္ဆုံးကေလးေလးတေယာက္လို သူျပံဳးျပလိုက္သည္။ ဒီအျပံဳးမ်ိဳးဟာ ရိေပၚ ေရွ႕ေရာက္မွ ျဖစ္ေပၚလာတတ္သလို ရိေပၚတစ္ဦးတည္းအတြက္သာ ရက္ရက္ေရာေရာေပးတတ္ေသာ အျဖဴေရာင္အျပံဳးေလးပင္။