Bölüm 48

42.9K 2.1K 866
                                    

Medyada ki şarkıyı açarak okuyabilirsiniz:)

İnsan diyorum  öyle durduk yere soğumuyor hayattan ve insanlardan

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

İnsan diyorum öyle durduk yere soğumuyor hayattan ve insanlardan. Susuyor ve sustukça biriktiriyor içinde. Ya içindeki haykırıyor ya da sessizce uzaklaşıyor herkesten ve her şeyden.

O yüzden sevdiğiyle yaşamalı insan ve sevdiğiyle ölmeliydi.

Kadının sözleri herkesin şaşkınca çevirirken, Derman tek kelime etmemişti. Kaldı ki konuşsa ne diyecekti? Bu hikayeyi o başlatmamışmıydı?

"Zarin kendine gel!" Diyen Beran karısına adım atmasıyla Zarin kızaran gözleriyle ellerini havaya kaldırmıştı kocasını durdurmak için. Başını ağır ağır sallarken acının hüküm sürdüğü bir ses tonuyla konuşmaya başladı herkesin içinde.

"Kimse yaklaşmasın bana kimse dokunmasın Zarin'e. Zarin'in hikayesi mutsuz başladı , mutsuzda bitiyor işte."

Herkesin içi acıdı sarf edilen sözlerle. Kadına kimse cevap veremedi. Ruken xanım kızının haline yandı.

Ağır sözleri tekrar herkesi göz yaşlarına boğmuş, adım adım geri giderken Fırat daha fazla dayanmamış, kardeşini çekip sıkıca sarılmıştı.

Avluda bir ağıt sesi yükselmiş bir çığlık duyulmuştu. Bu kadının yüreğini öyle yakmışlardı ki artık kimse ama hiç kimse toparlamayacak gibi görünüyordu.

Göz yaşları yağmur olup abisinin yüreğine akarken Zarin yanmıştı derdiyle abisine.

"Ağabey bir yanım bomboş nefesim kesiliyor canım öyle yanıyor ki- "

Daha fazla devam edemedi. Kelimeler damağına yapıştı özgürlüğüne kavuşamadı dudaklarından.

İçindeki ateş harlandı , daha önce hiç böyle yanmamıştı yüreği. Fırat kardeşini kucağına alarak odasına çıkarmaya başlamıştı.

Kardeşini odasına getiren adam usulca yatağa yatırdıktan sonra üzerini örtüp yanına oturmuştu. Ellerini saçlarında gezdirirken ağlamamak için savaş veriyordu kendisiyle. İlk defa kardeşini böyle görüyordu. İlk defa ona bir şey olacak diye korkuyordu.

Dakikalar geçti Beran'ın gelmesiyle Fırat odadan çıkıp gitmişti.

Adam bitmişti tükenmişti. Ama kimse onun acısını göremiyordu yahut görüyor lakin bir şey söyleyemiyorlardı. Üzerindeki çeketi çıkarıp koltuğa atarak sessizce yatağın boş tarafına kıvrıldıktan sonra sırtı dönük kadına sıkıca sarılarak konuşmaya başladı karısının birazda olsa kendisini anlaması umuduyla.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ZARİN(TÖRE) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin