" ကဲ ဒီေန႔ေတာ့ဆရာတို႔ ဒီေလာက္ပဲတပည့္တို႔ "
" အားလံုးနႈတ္ဆက္ "
သင္လက္စစာကို လက္စျဖတ္ကာ ေျပာလိုက္ေသာ
ဘာသာရပ္ဆရာ၏စကားအဆံုးထိုင္ေနရာမွမတ္တပ္
ထရပ္လိုက္ေသာ အတန္းေခါင္းေဆာင္ ေဂ်ာင္အာ၏
တိုင္ေပးတဲ့စကားအဆံုး ေက်ာင္းသား ၊ ေက်ာင္းသူတို႔
မွာခါးေက်ာ႐ိုးတို႔အား ကိုယ္စီဆန္႔တန္းကာ မတ္မတ္
ထိုင္လ်က္ မိမိတို႔အေ႐ွ႕တြင္ရပ္ေနေသာ ဘာသာရပ္
ဆရာကိုဦးၫႊတ္ကာအ႐ိုေသျပဳနႈတ္ဆက္ၾကေလသည္ ။
" မဂၤလာပါ ဆရာ .. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာ "
" မဂၤလာပါကြယ္ "
ဘာသာရပ္သင္တဲ့ဆရာအတန္းထဲမွထြက္သြားသည္
နွင့္ အတန္းအျပင္သို႔ခိုးေခ်ာင္ခိုးဝွက္တိတ္တိတ္ေလး
ခိုးထြက္ဖို႔ ဟန္ျပင္ေနေသာေပါက္စမွာ အတန္းထဲတြင္
စာအေတာ္ဆံုး လူရည္ခြ်န္ လ်ားထားျခင္းခံရေသာ အ
ေတာ္ဆံုးေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဆိုသည့္ေကာင္းကြက္
မ်က္ႏွာဖံုးရိွေသာ္လည္း ။
အခ်ိန္ျပည့္အတန္းလွစ္ၿပီး ပတ္ခ်န္းေယာလ္ကိုသြားသြား
ေခ်ာင္းတတ္သည့္ဆိုးကြက္မ်က္ႏွာဖံုးကိုလည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္
ပါးပါးႀကီးေဆာင္းထားသူလည္းျဖစ္ျပန္သည္ ။
" ဒါက ဘယ္လဲ ေယာက္ဖ "
အခန္းတံခါးဝတြင္ ငုတ္တုတ္ေလးထိုင္ၿပီး ဘယ္သူမွ
မေတြ႔ေအာင္ သာသာေလး ေစ့ပိတ္ထားေသာ အခန္း
တံခါးကို အသာေလးဆြဲအဖြင့္ ။
႐ုတ္တရက္ သူ အသာေလးဆြဲဖြင့္ေသာ အခန္းတံခါး
ကိုဆက္ခနဲျပန္ေစ့ပိတ္လိုက္ၿပီးသူ႔နံေဘးသို႔သူ႔အလား
ဂ်ံဳအင္ငုတ္တုတ္ေလးထိုင္ျပီး သူ႔ဂုတ္ပိုးကိုလက္ျဖင့္ဖိ
ကိုင္ၿပီးေမးလာသည္ ။
" အဟီး ... နီနီ အဟဲ .. ငါ ကိုကို႔ကို သြားေခ်ာင္း ... "
