DEIN'S POV
"Oh my God what are we gonna do now?!!" Sigaw na tanong ko
Ang dilim na dito at wala ni isang liwanag
"Don't panic, we'll be safe" Sabi ni Ken at niyakap ako
"Baka mas lalong lumala kapag pinasabugan ko na naman yan... maghinatay na lang tayo dito... Alam kong dadating sila" sabi ni Ken
Pinaupo nya ako at tinabihan...
I was about to cry but a memory suddenly appeared in my mind
"Promise, hindi na ako magagalit sayo at hindi na ako iiyak sa harap mo. Para hindi ka na masaktan"
Tama, nangako ako sa kanya... Kaya dapat kong tuparin yon...
Tinatagan ko ang loob ko at pinigilan ang mga luha ko. Even if I'm afraid inside, I didn't show it on the outside.....
"Tama ka, mas mabuting ngang maghintay na lang tayo... sorry sa inasta ko kanina... I shouldn't be that afraid... Parang hindi ako military student" Sabi ko at pinilit kong hindi manginig ang boses ko
Napatingin ako kay Ken nung hawakan nya ang kamay ko.
"I know you're afraid, just rest on me and I'll make you safe no matter what" Sabi nya at idinikit ang ulo ko sa dibdib nya at niyakap gamit ang isa nyang kamay habang ang isa ay nakakapit sa kamay ko
He's comforting me... 'cause he knew that I'm terribly afraid.... He really know me well....
"Magpahinga ka lang... Hindi mo kailangang mag-alala dahil ako ang kasama mo... Mamamatay muna ako bago ka mapahamak" Sabi nya kaya napapikit ako
Maniniwala ulit ako sayo... just make sure na hindi mo na ako ipapahamak gaya ng ginawa mo sa teacher's faculty....
Nagising ako at ganito parin ang pwesto namin ni Ken....
"Gising ka na..." Sabi nya
Kanina pa ba sya gising?
"Matagal ba akong nakatulog? Kanina pa ba tayo dito?" Tanong ko kay Ken
"Hindi... Ilang minuto ka pa lang na natutulog" Sabi niya
Pero parang hindi iyon ang nararamdaman ko.... Feeling ko kanina pa ako tulog, hindi lang nya sinasabi dahil ayaw nyang mag-alala ako...
Umayos na ako ng upo at binitawan ang kamay ni Ken... Niyakap ko ang sarili ko dahil nilalamig ako...
Narinig kong umingay sa kinauupuan nya pero hindi ko makita dahil madilim...
Naramdaman ko na lang ang jacket ni Ken na bumalot sa katawan ko....
"Pero paano ka?" Tanong ko
"Don't worry, hindi ako lamigin" Sabi nya
"Just hold my hand... You're the only one who's giving me strength... Natatakot din ako lalo na kung binibitawan mo ang kamay ko.... pakiramdam ko bumibitaw din sa akin ang buong mundo" Sabi nya
Ano bang sinasabi nya? Bakit ba sya ganyan? Bakit parang iba na ang trato nya sa akin? Pati nung nahuli kami ni sir, bakit sya ganon? Bakit sya nasasaktan nung nagalit ako sa kanya?
Bakit ngayon ko lang napagtanto lahat ng 'yon?...
Pero kahit gulong gulo ako, hinawakan ko ang kamay nya dahil yun ang sinabi nya.... Maybe this is his way to not be afraid....
YOU ARE READING
Massaki University Series#1: school for magic
Randomang paaralang ito ay para sa mga estudyanteng may kakaibang kakayahan, mga estudyanteng may magic, na gustong mahasa ang kakayahan upang magamit sa hinaharap. ngunit, sa kabila ng maaliwalas na paligid nito, ay may isang madilim na sikreto ang natat...
