Alnını alnıma yasladı.
"Benim ateşimi ölçme Gaye. Ben yanarsam, yandığım kadar yakarım. Ben seni yakarsam, senin yandığın ateşte yine kendim kavrulurum. Ne beni yak, ne kendini." deyip çekildi aniden.
Benden uzaklaştığı zaman hızla atan kalbimin s...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Multimedya Esvedin şatosu.😂
~
Esvedin kucağındaydım ve yüzü gittikçe bana doğru yaklaşıyordu. Zihnim beynimin hiç bilmediğim yerlerine saklanmış bir şekilde sadece olanları izliyordu. Oradan çıkmak istemezmiş gibi, saklandığı yerden çekilmem gerektiğini fısıldıyor, lakin beynime ulaşamadan kelimeler bir bir silinmeye başlıyordu. Doğrum ve yanlışım bir birine girmiş, olanları ayırt edemiyordum.
Esvedin nefesi nefesime karışır vaziyete geldiğinde ne zaman yumduğumu bilmediğim gözlerimi açıp mayışmış vaziyyetde ona baktım. Gözleri hafif aralıkken oda bana bakıyordu. Aklım bulanıktı, tenime damla damla küçük kar taneleri düşüyormuş gibi hissediyordum. Küçük ama ruhumu titretecek kadar soğuk.
Çıkık çene kemiğini saran sakalları tenime yavaşça sürtünürken, temiz nefesinden yayılan kokusu ruhumda takılı bir plak gibi dönmeye başladı. Çok garip bir histi şu anda yaşadığım. Bana hissettirdiklerini çok net algılıyor, ama bu yaşananların bana neden yanlış geldiğini bir türlü bulamıyordum. Elleri iki yandanda belimi kavramıştı. Gayri ihtiyari bir şekilde sol elimi ensesine atıp tüylerinin bittiği yeri okşamaya başladım. Bunu yapmamla yüzünde var olan her zamanki sert ifadesi yerini hafif bir tebessüme bıraktı. Burnunu burnuma sürterek,
"Bir gün bana kendi isteğinle dokunacağını söyleseler hayatta inanmazdım." dedi. Dönen başımla beraber tüylerini okşamaya devam ederken,
"Dokunmuyorum ki Esvedciğim." diyerek inkar ettim. Dokunmuyordum ki.
"Tamam dokunmuyorsun." deyip burnunu yanağıma doğru kaydırdı.
"Şu bahsettiğin adam," Cümlesini yarıda kesip kafasını arkaya attı yüzümü görebilmek için. "Kim?" Diyerek cümlesini tamamladığında kimden bahsettiğini anlamayıp,
"Hangi adam?" diye sordum. Yavaş yavaş midemin bulanmaya başladığını hissediyordum. Yüzündeki tebessüm soldu ve aniden gözlerinde beliren öfkeyle,
"Teknede Gönüle söylediğin." dedi.
"Neden bahsettiğini hatırlamıyorum ki."
"Sabrımı zorlama Gaye, seminer falan dedin işte." diye birden çıkıştığında oyunda söylediğim yalandan bahsettiğini anladım.
"Ha sen onu diyorsun. Üf bee. Ne adamdı ama." deyip kıkırdarken oyunuma devam ettim. Midemdeki bulanma yerini garip bir yanma hissine bırakmaya başlamıştı. Belimdeki ellerinin sıkılaşmasıyla, beni kendine doğru bastırıp,
