Merdüm

22~Lâyetezelzel

Multimedya Esved.

~

Onca sevgiye rağmen kalbi hala filizlenmediyse toprağı sen değilsindir...

~

Acı tüm yanımı esiri yapmışken, kıpırdatamadığım her zerrem hançer gibi tenime batıyordu sanki.

Hem zihinsel, hem bedensel acıyla bütünleşmiş ruhum, son iki gündür benimle alay ederek tüm hayatımı alt üst etmişti.

Uykudan açılmayan beynim beni düşüncelere sürükleyerek her seferinde gaflete uğratıyordu. Uyanmamama rağmen gözlerimden önce açılan düşlerim kafamın içinde bir tur koşturduktan sonra gözbebeklerimin üstüne gelip ağırlığını yayvanca oturarak kapaklarıma yasladı. Daha fazla dayanamayan gözlerim açılırken ağzımdaki buruk tatla yüzümü buruşturdum. Hafifçe gerinirken dizlerimin üstünde hissettiğim ağırlıkla önce nerede olduğumu anlayamadım fakat neler olduğunu hatırlayan hafızamla ışık hızıyla başımı aşağıya indirirek yükün nedenine baktım.

Esved, dizlerimin üzerine kafasını yaslamış bir şekilde, ne zaman çıkardığını bilmediğim gömleği sehpanın üzerindeyken uyuyordu. Gece sessiz geçen onlarca saniyelerin, dakikaların ardından ikimizde tek bir kelime konuşmadan uykuya dalmıştık.

Gece söyledikleri aklıma mıh gibi çakılırken çivisini tam kalbimin en derininde hissettim. Neden öyle şeyler söylemişti ki? Dışarıdan bakan birisi bunun adına aşk, sevgi gibi saçmalıklar üretirdi ama bunu yaşayıp Esvedi tanıyan kişi ben olduğum için öyle duygular olmadığını adım gibi biliyordum. Kendisi söylemişti.

Sevgi onun için sadece boşluktu.

Peki ama bana karşı hissettiklerini söylediği kelimelere sığdırırken ne demek istemişti?

Dahası, ben neden buzluğa bıraktığım kalbimin o cümlelerle eridiğini hissetmiştim?

Dışarda beni aptal olarak adlandıran çoğu insanın varlığını biliyordum fakat yaşadıklarım dışardan göründüğü kadar basit ve kolay değildi. Bir insan eğer birini seviyorsa neden bunun aksini gösterecek hareketler yapardı ? Şöyle düşünün; diyelim ki bir kuzeniniz var ve sizi çok sevdiğini söylüyor ama size öyle şeyler yapıyor ki, onu bir türlü sevemiyorsunuz. Ne yapardınız? Sırf aileniz, kuzeninizin sizi sevdiğini söylediği için yaptıklarını görmezden gelip onu sever miydiniz? Yoksa laflarına ve bunu size söyleyen insanlara aldanmayıp size olan tavrına mı bakardınız?

Ondandır benim Esvedi tüm çözemeyişlerim. Beni sevdiğini söyleyip bana kötü davranmayı geçtim, bu adam her seferinde beni sevmediğini söylüyor ve bana kötü davranıyordu. Şimdi iki güzel cümleyle yelkenleri suya indirecek değildim. Bana kötü davranmasına bile razıydım. Özgürlüğüme dokunmasın yeterdi.

Esved benden önce kendi ile hesaplaşmalıydı.

Bakışlarım duvardaki saate kayarken saatin on ikiye geldiğini gördüm ve gözlerim şaşkınlıkla büyüdü. Kış tatili olduğundan dolayı okul tatildi zira yine yetişemeyecektim derslerime. Tüm kemiklerim sızım sızım sızlarken belden aşağımı hissetmeyerek Esvedi uyandırmak için elimi uzattım ama nasıl uyandıracağımı bilemedim.

Esvedi bir keresinde de uykudan uyanırken görmüştüm fakat şimdikinin aksine o zaman aynı yataktaydık. Sabah sabah herkes farklı ruh haline sahip olurdu ve o zamandan anladığım kadarıyla Esved uykudan uyanırken sakin bir yapıya sahip oluyordu ama o zaman uyuduğumuz geceyle dün akşamki gece arasında dağlar kadar fark vardı.

Düşünmeye bir son verip havada asılı kalan elimi yavaşça indirerek dizime dayalı başına götürdüm ve hafifçe baskı uyguladım başına.