Only You ✔️

Chapter X

Jennie's POV

"Thank you for the lunch, A-auntie and Rosé. And thank you so much for the job offer." I bowed 90 degrees to them.

Narinig ko silang mahinang natawa. Tapos na kasi naming pag-usapan yung tungkol sa trabaho ko. Naipaliwanag na rin nila yung mga dapat kong gawin at hindi dapat. Sa makalawa ko naman makikita si Lisa ng personal.

"No need to bow, Jen. Thank you for accepting this job. We really appreciate it." Mrs. Manoban gently gave me a hug. So I hugged her back kahit na nahihiya pa ako.

Rosé gave me her sweet smile before they both bid their goodbyes. Kailangan pa kasi ni Rosé umuwi para puntahan si Lisa while her mom needs to continue her work dito sa restaurant.

"So, let's go, Jen?" Aya ni Sana sakin.

I nodded then smiled sweetly saka kami nagtungo sa kotse ni Dahyun.

- - -

"Are you ready, bae?" Irene asked pagkalabas ko ng pinto ng bahay.

Huminga ako ng malalim bago tumango sa kanila. Sana and Irene volunteered na samahan ako para sa unang araw ng trabaho ko sa mga Manoban. Sila ang maghahatid sakin sa mansyon.

Yes, mansion. Ganon sila kayaman.

"So, you mean nakita niyo na si Lisa ng personal?" I asked pagkaupo ko sa passenger seat ng kotse ni Irene. Pero alam ko naman na ang sagot since jowa nila yung dalawang best friends ni Lisa.

Sana leaned forward dahil nasa back seat siya ng kotse ni Irene. "Yes, bae. Dahil naipakilala na ko sa kanya ni Dahyun before." She smiled at me.

And then, my curiosity hits me.

"So. Alam niyo na yung about sa nangyare sa kanya?"

Irene answered as she took a glance at me bago ibalik ang tingin sa daan. "Not exactly. Seulgi didn't say anything about it and I didn't ask either. It's too private."

So hindi talaga nila pinapaalam sa ibang tao. Now, I'm getting more curious. Damn.

"Me too. Nagkukwento lang sakin si Dahyun after that incident about sa condition niya pero hindi ko na tinanong kung anong nangyare. Although, I asked her one time nung tumawag nga si Rosé unnie na may nangyare kay Lisa, pero hindi naman niya ko sinagot." Sana said.

I nodded kahit na gusto ko talagang malaman kung ano nangyare. Magtatanong pa sana ako pero tinikom ko nalang ang bibig ko.

Hindi naman ganon katagal ang biyahe bago namin marating ang mansyon ng mga Manoban. Agad na nagpark si Irene sa harap ng gate saka kami nagdoorbell.

Isang lalaki ang nagbukas ng gate. "Sino po sila?" Tanong ng guard.

"Uhm. Ako po yung tutor ni Ms. Lisa Manoban." Magalang na sabi ko.

"Ikaw po ba si Ms. Jennie Kim?"

Tumango ako sa sumagot. "Opo, Sir."

"Sige po, Ma'am. Pasok na po kayo." Sabi nung guard sabay bukas ng gate.

Pagpasok namin sa loob gamit ang kotse ni Irene, "Wow!" is all that I can say. Napakalawak ng bakuran nila. Hindi mo kasi makikita sa labas dahil mataas yung gate ng bahay nila. Tapos may fountain pa sa gitna ng bakuran. Plants and flowers are all over the place. Napakapresko sa lugar na to. At yung mansyon nila? Wow pa rin! Sobrang laki at ang ganda.

Huminto si Irene sa pinakaharap ng bahay. Saka kami sabay sabay na bumaba ng sasakyan.

"Oh. Hi girls!" Bati agad ni Rosé pagkakita niya samin. Sakto kasing binuksan niya yung pinto nung bumaba kami.

"Hi, unnie!" Bati nung dalawa sabay tabi sa pwesto ko sa tapat ni Rosé.

"Good day po, Rosé." I slowly bowed my head saka ako nahihiyang ngumiti sa kanya.

She is just wearing her work-out clothes pero ang ganda ganda niya pa rin. Her hair is ponytail. Grabe! Ang ganda niya talaga.

She chuckled at me. "Good day, too, Jennie. Come in. Mom's not here so ako nalang magsasama sayo." She gave us her sweet smile bago humakbang paatras para bigyan kami ng daan.

Pagpasok namin ng bahay, may mga plants pa rin pero hindi naman ganon kadami. Modern ang style ng bahay nila. Napakaganda sa mata.

"Unnie. We will just wait for you guys here." Irene said pointing the living room.

Rosé nodded and point the kitchen. "Okay. But there's the kitchen, just go there if you want something to eat or drink. Madalas na naman kayo rito so feel at home." She smiled at those two.

"Lisa's room is upstairs, Jennie. Let's go." Tumango ako saka siya sinundan sa paglalakad.

Huminto sa kami pinto ng isang kwarto. Maybe it's Lisa's room. Pero bago niya buksan ang pinto, she looked at me. "She's not going to look and talk to you, but you can talk to her. Tell her stories and make her feel comfortable. Just please keep talking to her. I'm sorry, Jennie. I just feel nervous because this is the first time that I will let other people take care of my sister." Rosé stated. I held her left hand dahil nakahawak sa door knob yung right hand niya. I gently squeezed it.

"Don't worry, Rosé. I won't waste your trust on me. I'll do everything to help your sister." I smiled to her and she smiled back.

Hindi ko alam kung anong mangyayare sa mga susunod pang araw pero I hope maganda ang kalabasan ng lahat.

She finally opened the door. Katahimikan ang sumalubong sa amin. Medyo maliwanag na ang kwarto dahil sa liwanag na nanggagaling sa bintana.

Rosé came in. "Lisa-yah?" So I followed. "Are you awake, Lisa-yah?" Rosé asked again.

I saw someone na nakahiga sa kama. Nakatalukbong siya ng kumot. Maybe that's Lisa.

Lumapit si Rosé sa kama saka umupo sa edge ng kama. "Lisa-yah." Tawag ulit ni Rosé. Maya maya pa, gumalaw si Lisa and sit on the bed.

Once I looked at her face, hindi ko na maalis ang paningin ko. She looks so angelic. Her brown eyes. Her bangs. Her straight brown hair. Lisa is so beautiful.

"Jennie?" Agad akong napatingin kay Rosé nung tinawag niya ko. Did I just space out? Gosh.

"Y-yes?" I stuttered. She gestured na lumapit ako so I did.

Lisa is just looking forward. Hindi niya kami tinitignan.

Tumayo sa tabi ko si Rosé. "Lisa. This is Jennie. She will be your new tutor. Jennie, this is Lisa. My dear sister."

I smiled at her kahit hindi siya nakatingin sakin. "Hi, Lisa. It's nice to meet you." Sabi ko then bowed a bit. Pagkaangat ko ng ulo ko, nakita ko siyang nakatingin sakin.

Lisa is looking at me.

I looked at her then back to Rosé na parang gulat sa nakita niya. Binalik ko ulit ang tingin ko kay Lisa pero nag-iba na siya ng tingin.

"D-did she just— oh my gosh." Hindi makapaniwalang usal ni Rosé.

Curious na tumingin ako sa kanya. "A-ano po yon?" Tumingin ulit siya sakin with her surprise and teary eyes.

She shook her head and smiled at me. "This is the first time in a year that she looked at someone straight in her face. As I've told you, she never looked someone in the eyes after what happened. But now, omg." She whispered.

Bahagya akong natuwa sa nalaman ko. At least kahit papaano, may nabago na kay Lisa. :)

——//

Sorry guys. Lame update. 😭
Don't forget to vote on iheartawards for BLACKPINK :)