|||| Αυτό το κεφάλαιο είναι αρκετά μεγαλύτερο από τα προηγούμενα αλλά η ανατροπή που θα έχει προς το τέλος πιστεύω πως ίσως είναι σοκαριστική. Γράψτε μου στα σχόλια την γνώμη σας για αυτήν την ανατροπή και μερικές ιδέες για σκηνές που θα θέλατε να ακολουθήσουν. Στείλτε μου και μυνήματα με τις ιδέες σας ♥️ ||||
Έφυγα.
Όταν μου είπε να φύγω όσο μπορεί να κρατηθεί τα έχασα.
Δεν ήθελα να συμβεί κάτι παραπάνω από αυτό, μόνο και μόνο επειδή δεν ήξερα που θα φτάναμε.
Βέβαια, δεν εννοώ πως θα βρισκόμασταν να κάνουμε σεξ στην πίσω αυλή του σχολείου πάνω στο γρασίδι και στον ίσκιο μιας ιτιάς.
Αυτό που εννοώ είναι πως δεν ξέρω μέχρι πιο σημείο θα φτάναμε συναισθηματικά, ή τουλάχιστον εγώ αφού εκείνος ότι έκανε το έκανε μόνο και μόνο για να ηττηθώ εγώ και να παραδεχτώ πως όντως με επηρεάζει. Απλά δεν ξέρω αν αυτό είναι αρνητικό ή θετικό.
Αυτήν την στιγμή είναι στην αίθουσα αναμονής της οικογενειακής μας γιατρού. Αν και η γραμματέας της επέμενε να με βάλει κρυφά στο δωμάτιο για να με εξετάσει η Αλεξία, εγώ επέμενα να περιμένω εδώ μαζί με τους υπόλοιπους ασθενείς καθώς δεν θέλω να είμαι ούτε ανώτερη ούτε κατώτερη από τους άλλους. Αυτό που θέλω είναι να είμαι ένας άνθρωπος με κανονικές οικονομικές δυνατότητες, το ακριβώς αντίθετο από τους δικούς μου.
Μόλις μένω μόνη μου στην αίθουσα και βγαίνει και ο τελευταίος ασθενής βαδίζω προς τον αίθουσα εξέτασης.
«Γεια σου, κορίτσι μου. Καιρό είχαμε να τα πούμε» η Αλεξία με χαιρετάει με ένα πλατύ χαμόγελο.
«Γεια σου Αλεξία» ανταποδίδω το χαμόγελο. Είναι περίπου είκοσι χρόνια μεγαλύτερη μου αλλά από όταν ήμουν μικρή επέμενε να της μιλάω στον ενικό, σαν κάποια φίλη μου.
«Λυπάμαι που θα σου το πω, αλλά σε περίπου ένα τέταρτο περιμένω ένα επείγον ραντεβού οπότε ας κανονίσουμε να πάμε για έναν καφέ να τα πούμε κάποια άλλη στιγμή»
«Εντάξει, δεν έχω πρόβλημα»
«Σε ευχαριστώ. Λοιπόν κάθισε και πες μου τι έχεις» κάθεται από την μέσα πλευρά του γραφείου της.
«Δεν είναι κάτι σοβαρό, απλά τώρα τελευταία έχω κάποιους περίεργους πόνους στο στομάχι και είναι αρκετά σπαστικό οπότε ήθελα να σε συμβουλευτώ» απαντάω.
«Και καλά έκανες. Για πες μου, τι εννοείς όταν λες περίεργους πόνους;»
Αυτό είναι κάπως δύσκολο.
