Still Finn's POV
«Και τι σκοπεύετε να κάνετε από δω και πέρα;» λέει ο Άλαν δαγκώνοντας ένα από τα κρουασάν βουτύρου. Είναι ακόμη πρωί και μόλις καθίσαμε για πρωινό.
«Μάλλον θα μείνουμε εδώ μέχρι να βρεθεί κάποιο άλλο μέρος για εμάς. Αν δεν υπάρχει πρόβλημα φυσικά» απαντάει η y/n.
«Κανένα απολύτως πρόβλημα. Ίσα ίσα που θα είναι καλύτερα να μην είμαι μόνος μου. Όταν μένεις σε μεγάλο σπίτι χωρίς να υπάρχει και κάποιος άλλος είναι τρομακτικό» απαντάει εκείνος με άνετο τρόπο.
Χαίρομαι που δεν υπάρχει αμηχανία ανάμεσα τους.
«Εσύ Άλαν δεν έχεις κάποια σχέση αυτό το διάστημα;» ρωτάω από περιέργεια.
«Για να είμαι ειλικρινής, ναι. Υπάρχει κάποιος στην ζωή μου αυτόν τον καιρό και... ήθελα να σας πω κάτι σχετικά με αυτό... Σήμερα το βράδυ έχω κανονίσει να βγω μαζί του και μάλλον θα μείνω σπίτι του απόψε, δεν σας πειράζει να λείπω, έτσι;» λέει εκείνος χαμογελώντας αμήχανα.
«Κανένα απολύτως πρόβλημα, έτσι y/n;» λέω.
«Μα φυσικά, να πας και να περάσεις υπέροχα!» λέει εκείνη χαμογελώντας ευγενικά.
«Ευχαριστώ. Α ναι, δεν σας ρώτησα. Με το δωμάτιο είναι όλα εντάξει;» βάζει ένα ακόμη κρουασάν στο στόμα του.
Για να είμαι ειλικρινής τρώει περισσότερο από όσο θυμόμουν, και δεν του φαίνεται κιόλας!
«Ναι, όλα είναι μια χαρά» λέω εγώ και η y/n συμφωνεί.
Για κάποιον λόγο μου φαίνεται κάπως ταραγμένη σήμερα, αλλά δεν ξέρω γιατί.
«Πρέπει να φύγω, είναι η πρώτη μέρα στην δουλειά και δεν θέλω να αργήσω» ο Άλαν σηκώνεται όρθιος και φοράει το μπουφάν του. «Τα λέμε, παιδιά. Μην βάλετε καμιά φωτιά»
«Ναι, ναι μείνε ήσυχος» τον καθησυχάζω γρήγορα και βγαίνει από το σπίτι. Μου δίνει ένα δεύτερο ζευγάρι κλειδιά για το σπίτι και φεύγει.
Πηγαίνω ξανά στην κουζίνα και βλέπω την y/n να βάζει τα πιάτα που χρησιμοποιούσαμε πριν στον νεροχύτη. Οι κινήσεις της είναι νευρικές και μπορώ να καταλάβω πως κάτι σκέφτεται πολύ έντονα.
«Y/n, έχει συμβεί κάτι; Σε βλέπω κάπως σήμερα» την πλησιάζω και στηρίζω το σώμα μου στον πάγκο δίπλα της.
«Σας άκουσα, Φιν» τα λόγια της με κάνουν να παγώσω.
«Τι εννοείς;»
