•30•

1.1K 68 26
                                    

Finn's POV

Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και ένα πλατύ χαμόγελο σχηματίζεται στα πρόσωπα μας. Πραγματικά αισθάνομαι σαν να έχω χρόνια ολόκληρα να νιώσω τέτοια ανακούφιση.

Έχει σχεδόν ένα τέταρτο από την στιγμή που ξημέρωσε και φύγαμε από την παραλία, που σημαίνει πως σε τριάντα λεπτά από τώρα θα ξεκινήσουν να έρχονται οι πρώτοι μαθητές αφού το αυτοκίνητο βρίσκεται παρκαρισμένο έξω από το σχολείο.

Μία σκέψη όμως βασανίζει τον νου μου από την ώρα που της ζήτησα να συνεχίσουμε το στοίχημα: έχει έρθει η ώρα να της πω πως την αγαπώ.

Και σκοπεύω να το κάνω σήμερα κιόλας.

«Επιτέλους πάμε σπίτι!» την ακούω να λέει χαρούμενη.

Μακάρι να είχα την δυνατότητα να δω το μέλλον ώστε να μπορώ να ξέρω πως θα αντιδράσει όταν θα της πω την αλήθεια. Όταν της πω πως την αγαπώ..

«Νιώθω σαν να λείπουμε χρόνια ολόκληρα από εκεί» λέω ξεκουράζοντας το κεφάλι μου στο πάνω μέρος του καθίσματος. Λείπουμε με το ζόρι δύο μέρες και πραγματικά μου έχει λείψει τόσο πολύ η ξεγνοιασιά του να είσαι σπίτι, ιδικά τώρα που δεν είμαι μόνος μου εκεί μέσα.

«Τουλάχιστον ήταν σχετικά καλά» λέει και μάλλον αναφέρεται σε όσα περάσαμε μέχρι να έρθουμε επιτέλους εδώ.

«Ναι, να το ξανακάνουμε» αστειεύομαι και γελάει. Ο ήχος του γέλιου της με κάνει να χαμογελάσω πλατιά. Κάτι στιγμές σαν κι αυτή αισθάνομαι ο πιο τυχερός άνθρωπος στην γη.

Αν δεν ήταν η Μόρα στην μέση θα ήταν όλα τόσο υπέροχα...

«Γίνεται σήμερα να περάσουμε από το σπίτι μου; Πρέπει να πάρω μερικά πράγματα...» ρωτάει διστακτικά κάνοντας με να καταλάβω πως ίσως αναφέρεται σε εσώρουχα τα οποία ξέχασε να πάρει μαζί της με αποτέλεσμα να συμβεί αυτό που συνέβη όταν κατάλαβε πως τα είχε ξεχάσει.

«Ναι, φυσικά. Απλά ας πάμε πρώτα από το σπίτι και θα σε πάω πιο μετά» λέω και με την άκρη του ματιού μου την βλέπω να γνέφει.

Βάζω μπροστά την μηχανή και ξεκινάω το αυτοκίνητο. Θυμάμαι όσα έγιναν όταν ερχόμασταν σχολείο και έκανα το αυτοκίνητο να τρέχει για να την πειράξω, ενώ κατά βάθος ήξερα πως της άρεσε αυτό. Όσο κι αν φαίνεται πως προσπαθεί να αποφύγει τον κίνδυνο μπορώ να καταλάβω από μικρές λεπτομέρειες στην συμπεριφορά της πως της αρέσει να ρισκάρει κι ας μην το παραδέχεται.

𝐓𝐫𝐮𝐬𝐭 𝐌𝐞ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈWhere stories live. Discover now