Finn's POV
Αισθάνομαι τόσο απαίσια που πάλι δεν της είπα όλη την αλήθεια...
Και αυτήν την στιγμή ήμαστε πάλι μόνοι μας βαδίζοντας χέρι χέρι κάτω από το φώς του φεγγαριού, αλλά δυστυχώς αυτό δεν είναι μια ρομαντική βόλτα που αποφασίσαμε να πάμε. Είμαστε αναγκασμένοι να περπατήσουμε ως την πόλη υπό αυτές τις συνθήκες.
Όσο ήμουν κλεισμένος σε εκείνο το απαίσιο κελί δεν είχα άλλη επιλογή από το να κάτσω και να σκεφτώ μερικά πράγματα, όπως το για ποιον λόγο συνέβη αυτού του είδους η παράλυση στην y/n. Και πραγματικά εύχομαι να έχω βγάλει τα λάθος συμπεράσματα.
Στην φυλακή όταν έμαθα πως έφυγε η y/n κόντεψα να χάσω το μυαλό μου. Εκείνη ήταν ο μόνος λόγος που ήλπιζα πως θα την έβγαζα καθαρή εκεί μέσα, αλλά μετά ήταν σαν να έπεσε ο ουρανός και να με πλάκωσε.
Τότε ήταν που ένιωσα να χάνω κάθε ελπίδα.
Ο μοναδικός τρόπος που μπόρεσα να σκεφτώ για να φύγω από αυτόν τον μονόδρομο της παράνοιας ήταν να προσπαθήσω να χτίσω φιλικές σχέσεις με κάποιον άλλον κρατούμενο.
Έτσι προχθές πλησίασα έναν μυστηριώδη τύπο, που όπως έμαθα αργότερα ήταν εκεί επειδή δολοφόνησε τον εραστή της γυναίκας του. Ήταν αρκετά μεγαλύτερος μου, αλλά είχε να μου διηγηθεί μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία...
Με πλάγιο και διακριτικό τρόπο, τον έκανα να μιλήσει από μόνος του για μια δική του εμπειρία επίσκεψης της Μόρας. Και δεν μου είπε μόνο αυτό. Μου είπε και έναν μύθο που υπήρξε κάποτε για αυτήν την ανατριχιαστική οντότητα που αποκαλείται έτσι.
Ο μύθος που μου διηγήθηκε έλεγε πως η Μόρα έχει την δυνατότητα να μετενσαρκώσει τον εαυτό της σε ένα ανθρώπινο σώμα ώστε να είναι πιο κοντά στους ανθρώπους που είναι συνδεδεμένη για να τους εκδικηθεί αν εκείνοι κάνουν κάτι που θα την δυσαρεστήσει.
Αυτός ο μύθος, πάντως, έχει μια λογική και ταυτόχρονα μία παράλογη πλευρά.
Η λογική πλευρά είναι ότι αν η Μόρα έχει μετενσαρκώσει τον εαυτό της σε κάποιο ανθρώπινο σώμα για να με εκδικηθεί, αυτό δικαιολογεί την ιδιαιτερότητα της επίσκεψης της, δηλαδή που "πλάκωσε" προειδοποιητικά εμένα και την y/n.
Η παράλογη πλευρά, όμως, είναι ότι δεν υπάρχει λόγος για να με εκδικηθεί από την στιγμή που δεν της έχω κάνει απολύτως τίποτα για να θυμώσει μαζί μου.
