Reincarnated as the Seventh Princess Book 1 (Trilogy)
Despite the clichè title, a breath-taking story is yet to unfold, waiting to be told.
Not every story has a perfect beginning. Sometimes you have to read it till the end to feel the real magic w...
KASALUKUYAN kaming nagkaharap-harap ngayon sa opisina ni Maestra Zora matapos kong ipagamot ang aking mga sugat at gayun din ang natamo ng mga babaeng kaharap ko. Inis na nakatingin sa akin si Caitrionna at Kiara habang ang mga bugbog sarado na sina Hillary at Regina ay nakatungo lamang at nanginginig pa rin sa takot. Panay din ang sulyap nila sa akin ngunit tuwing nagtatama ang mga mata namin ay bigla silang nangangatog at iiwas. Ang laki ata ng epekto ng mga suntok ko. Buti naman ng magtanda naman.
Prente lamang akong nakaupo sa malambot na sofa ni Maestra at katabi si Sereia na tahimik lamang at nakakrus ang mga braso. Ang mga kababaihan na binayaran naman ni Caitrionna ay nakatayo lamang sa tabi at nakaposas ng mga bakal na nababalutan ng parang kuryente o kidlat.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Nabasa ko ito sa isang libro at ang tawag dito ay Empyrean o ang posas sa mundong ito na oras na nagsinungaling ka kapag ikaw ay tinanong ay maglalabas ito ng enerhiya na wari'y kinukuryente ang iyong pagkatao at kapag nagmatigas ka pa ay kamatayan din ang iyong kahahantungan. Nararamdaman din nito ang pulso ng tao kaya nalalaman agad kung ikaw ay nagsisinungaling. Nakakabilib lamang dahil may ganitong posas sa mundong ito at mukhang hindi kayang ipaliwanag ng agham kung paano ito nagawa o ano ang nagpapagana dito bukod sa mahika.
Hindi na rin naman ako nagtaka na nilagyan sila ng mga ganito dahil ang kilos at pag-iisip ng mga babaeng ito ay maihahalintulad din sa isang kriminal. Papatay sila para lamang sa ilang pirasong ginto? Nakakadiri.
Sandali pa kaming naghintay at aminado ako na naiinip na ako pero tinatamad bumuka ang aking bibig dahil sa sugat na nasa aking labi. Sa isipan na lang tuloy ako nagmumura at nagrereklamo. Nakakainis. Ilang minuto pa ba nila kaming paghihintayin?! Mahigit limang minuto na rin akong nakaupo dito pero wala pa rin ang pesteng Maestra na pimatawag pa ni Maestro.
Sinulyapan ko naman saglit si Caitrionna habang nakapilig ang aking ulo. Nakakabanas tingnan na wala man lamang siya maski isang bangas habang kami ay puno ng sugat at galos. Dapat pala initsa ko na ang patalim sa mukha nito para may marka naman siya ng katarantaduhan niya pero dahil kay Eryx, ang Eryx na iyon, humarang-harang pa kasi!
Ewan ko ba pero kinabahan din naman ako ng binitawan ang pana dahil alam kong asintado ito sa puso ko pero ng dumating si Eryx at nakita ko ang nakakapang-init ng ulo niyang gintong buhok, biglang kumalma ang sistema ko at naiinis ako dahil naramdaman ko iyon! Pero aminado naman ako na utang ko talaga sa kanya ang buhay ko dahil wala akong balak iwasan ang pesteng pana na iyon basta asintado si Caitrionna sa bungo ng patalim ko.
"Anong tinitingin-tingin mo?" Mataray na tanong sa akin ni Caitrionna pero sinagot ko muna siya ng isang irap.
"Naaasar ako sa mukha mo. Wala man lang galos." Salubong ang kilay na pahayag ko sabay kuha ng patalim sa aking binti at pinaglaruan ito sa aking kamay.
"Anong gagawin mo?" Kinakabahang tanong ni Caitrionna sa akin pero hindi ko siya sinagot at inilipat ang aking paningin sa patalim na hawak ko saka marahan itong pimaglaruan sa aking kamay. Dama ko naman na nakatingin silang lahat sa akin maging si Sereia na blangko lamang ang ekspresyon ng mukha ngunit nakamasid sa bawat paggalaw ng daliri ko. Saglit ko pa itong pinaglaruan hanggang sa mabilis ko itong initsa sa itaas saka sinalo at tinutok kay Caitrionna na malakas naman napatili.
