Unexpected Soulmate

Unexpected Soulmate Chapter 23

PRECIOUS' POV

AYOKO pa sanang kumawala sa yakapan namin ni Zion pero ayoko ring masakal siya sa sobrang higpit ng yakap ko. Kaya ako na rin ang kusang kumalas.

Naluluha man pero hindi na talaga mawala ang ngiti sa labi ko habang pinagmasdan ang mukha niya. Nahahawakan ko na siya. Hindi gaya no'ng kaluluwa pa siya ay, siya lang ang nakakahawak sakin. Umupo ako sa gilid ng kama niya at natatawang pinahiran ang mga luha na parang walang balak tumigil sa pagpatak.  Hinawakan naman niya ang isang kamay ko saka matamis na ngiting nakatingin sakin.

"I missed you calling me Cali.." pabulong na aniya dahilan upang may namuo na namang luha sa gilid ng mga mata ko. "Gusto kong marinig muli 'yon.." 

"N-Natatandaan mo pa?" nagtataka munit may bahid na tuwang tanong ko. "A-Akala ko.. nakakalimutan mo na ang mga sandaling 'yon.."

"Tandang-tanda ko pa.. pati nga noong bata pa tayo hanggang ngayong malaki na ako ay naaalala ko na.."

Mas lalong gumuhit sa puso ko ang walang paglalagyang tuwa sa sinabi niya. Hindi ako makasagot dahil kapag ibubuka ko ang bibig ko ngayon ay alam kong hikbi ang kauna-unahang lalabas. Tanging ngiti lang ang naisagot ko sa kanya, isang matamis na matamis na ngiti.

Naagaw lang ang atensyon naming dalawa nang tumikhim si tita Stacey.

"Iwanan na muna natin silang dalawa..para makapag-usap sila ng maayos." sabi ni tita.

"Tita..hindi pwede!" asik ni Eunice dahilan para mapalingon kaming lahat sa kanya.

"Hija..bigyan natin sila ng oras dahil sobrang tagal na nilang hindi nagkikita.. Kaya sige na, iwanan na muna natin sila.." nagpapaintinding sabi ni tita kay Eunice.

"Tita," kitang-kita namin ang pagtutol ni Eunice ngunit binigyan siya ni tita ng maotoridad na tingin.

"Eunice, sige na.." sabat naman ni Rhanz.

Pagkatapos ay lumabas na sila at nagpahuli pa si Eunice. Tiningnan pa niya ako ng masama bago niya tuloyang linisan itong kwarto. Sinundan pa muna namin siya ng tingin hanggang sa pagsara niya ng pinto.

Bumuntong-hininga ako saka bumaling kay Zion na ngayon ay nakangiting tumingin sakin. Tumayo ako para lumipat sa single sofa na nasa kabilang gilid niya.

"Oh? Saan ka pupunta?" takang tanong ni Zion.

"Uupo do'n sa sofa," nakangiting sagot ko naman.

Nangunot naman ang noo niya saka bahagyang tinapik ang gilid ng kama niya na kaninang inuupuan ko. Taka ko naman siyang tiningan.

"Ba't sa sofa pa kung pwede namang dito?" taas kilay niyang tanong.

"Eh kasi ano.." nangangapa ako sa idadahilan ko.

"Ano?" nakangisi siyang nakatingin sakin.

"Ahm..B-Baka mas lalong magagalit sakin 'yong girlfriend mo.." sinabi ko sa kanya kung ano talaga ang totoong rason ko.