CHOSEN: The Goddess' Return

80. The Black Wings

Metfy P. O. V
~💦>>°○❄○°<<💦~

Nagulat kami sa binalita ni Xygen sa amin. Agad na dinaluhan ng mga manggagamot na Esmera si Cyrus para gamutin.

Binalita niya din sa amin ang masamang balita tungkol kay bessy. Noong una hindi kami makapaniwala dahil walang ebedensiya. Yun din ang komento ng iba dahil alam nila na mapaglinlang si kuya pero may pinakita si Xygen na nagpapatunay na patay na siya. Ipinakita niya ang boteng nagkulungan kay Avytia. Wala na siya dito.

"Patay na siya.... hindi ko makita kung papaano siya pinatay. Hindi ko alam basta ang nararamdaman ko lang ay pinaslang siya ng isang makapangyarihang nilalang" saad ni Chanbe. Hindi ko batid kong ano nga bang nilalang siya pero nakikita niya daw ang mga nakaraan ng mga bagay.

Kaya bago bumuhos ang luha sa mga mata ko ay pinigilan ko muna ito dahil nakita kong nawalan na ng pag-asa ang karamihan sa amin at tahimik din na naglaho si Fharia Jesya mula sa kumpulan namin.

Ayoko din na may makakita sa pag-iyak ko dahil ayoko na makita nila na pati kaming mga Chosen ay nawawalan na din ng pag-asa.

Xygen POV
~°○💨○°~

I secretly walked out on the crowd. Hindi na namin alam kung anong mga susunod na hakbang. Our hope is died because our Saviour is now gone. I thought Saver was just deceiving Cyrus but no. Before we left Adamas. He pointed out the bottle beside his bed and I brought it from here and I didn't expected that it will bring us the bad news.

I know we can do it. We have been chosen since first but we're just the helper of the Savior to bring back the freedom of this land but how we can do it if she's gone? Whose gonna lead us?

I am walking around outside the hideout when I heard a little girl crying. She got wounded because of the torn of the barrier roots. I immediately run to her.

"Anong nangyari baby girl?"

"Ang sakit po!" Sambit niya.

"Nasaan magulang mo?" Tanong ko sa kanya. She did not stop crying. I can feel the pain. I supposed to carry her but she refused.

"Ayoko po masakit po yung paa ko na nasugatan"

"Wag kang mag-aalala baby girl hindi ko gagalawin yung sugat mo" sa ko sa kanya. I have to think fast para mabaling yung nararamdaman niyang sakit sa iba. I slowly bring out my golden wings and show it to her. She was impressed and she suddenly hug me and let me carry her.

"Tara sa loob baby girl para magamot na natin sugat mo ah" sabi ko sa kanya at tumango lang siya. "Papaano ka ba nasugatan?"

"Akala ko po kasi walang mga ugat dito. Akala ko nababalutan lang ng hamog ang lugar na ito" paliwanag niya.

"Ah pasensya ka na baby girl"

"Okay lang po kuya" mas lalo siyang napakayao sa akin. Hinawakan niya din yung mga pakpak ko at nung napagod ay tumigil din. "Kuya" tawag niya sa akin napatigil naman ako sa paglalakad.

"Ano yun?" Hindi siya nagsalita kaagad "....ah!" I immediately scream for pain. Hinigot niya mula sa ilalim ng pakpak ko ang aking 'ugakpak'

Saver POV
~°○🔥○°~

Nagising ako dahil sa naririnig kong boses ng aking ama. Nasa silid pagamutan ako ng aming kaharian. Nahaharangan ng manipis na kurtina itong kama ko kaya hindi ko mamukahan yung babaeng kausap niya.

Ngayon ko lang nakita ito na may naninermon sa aking amang rama. Kahit na si Ina ay hindi ko na naririnig na sinisermunan siya ng ganito.

"Ako na ang kumilos para dito. Napakabagal mo" saad nito.