She Owns My Lips || (Completed) ||

Episode 9

Episode 9:

FLAIR

Matapos ang afternoon class e nauna na rin ako sa tatlo. May gagawin pa kasi sila sa theater e. Nag-presinta pa nga si Hailey pero tumanggi ako. Isa pa dadaan lang ako rito para kumuha ng damit. Pagbaba ko ng taxi, natigilan ako nang makita ko ang isang bulto ng tao. Nakatalikod siya sa akin at alam ko kung sino siya.

He found me.

Nang humarap siya sa akin, mahigpit na napahawak ako sa aking bag habang sinasalubong ang kanyang mga tingin. Napakurap ako ng ngumiti siya bago ako nilapitan saka mahigpit na niyakap.

"Papa..." Sambit ko naman.

Nang lumayo siya sa akin agad na pinagmasdan niya ang aking mukha. Bakas sa kanyang mukha ang saya na hindi ko maipaliwanag.

"Thank god, you're safe." Napakagat labi.

"How?"

"Kumusta ka na?" Baliwalang tanong niya.

"Paano niyo po ako nahanap?" Lumayo siya sa akin at inilagay ang dalawang kamay sa kanyang bulsa.

"Matapos mong tumakas hindi na kami tumigil sa paghahanap sa iyo." Tumawa siya. "Halika. Mag kape muna tayo, anak." Bumuntong hininga naman ako.

Pumunta kaming dalawa sa isang maliit na café sa tapat ng apartment namin. May galit pa rin akong nararamdaman para kay Papa dahil sa ginawa niyang desisyon noon.

"Spill it, Papa."

"Bumalik ka na." Natigilan ako dahil sa sinabi niya, "Nakikiusap ako. Kailangan ka ng papa mo."

"Paano ako?" Natigilan siya. "Kailangan rin kita noon para ipagamot si Mom. Hindi mo kami tinulungan dahil sa galit mo sa akin."

"I don't want to lose you again." Hinawakan niya ang kamay ko.

"Paano si Ate?" Napayuko naman siya. "You lost me. 5 years ago."

"Si Peach. " Natigilan ako. "Nang tumakas ka, ikinulong siya ng kanyang lolo." Napakurap ako. "Natakot sila na baka tumulad siya sa iyo na tumakas. They took her freedom. He inprison her. Ipinatigil nila ang paghahanap sa iyo at ngayon... malapit na naman siyang ikasal."

"Again? She's still minor, Pa. Hindi na ba kayo naawa sa kaibigan ko? Bakit niyo ginagawa ’yon sa kanya?"

"Para ’yon sa kaligtasan niya."

"Hindi niyo naman kailangang gawin ’yon para maprotektahan siya. You can help them naman po hindi ba? Nang walang kahit na anumang kapalit."

"Anak—"

"Ginagawa niyo ’yon para sa mga sarili niyo hindi para sa kaligtasan niya!" Tumayo ako. "Huwag mo na po ulit akong hahanapin." Iniwan ko siya sa café.

Sari-saring emosyon ang nararamdaman ko. Nagagalit ako kay Papa at sa sarili ko. Kung hindi ako umalis sa lugar na ’yon maaaring nakalaya na siya.

"Flair?" Nilapitan niya ako. "What happened?" Nilakihan niya ang awang ng pintuan. "Dapat nagsabi ka na papunta ka na rito para nasundo sana kita."

"Nahanap na ako ni Papa." Natigilan siya. "He wants me back." Tiningnan ko siya. Ngumiti siya at hinawakan ako sa kamay.

"Mabuti ’yon. Mas magiging maayos ang buhay mo kapag nasa poder ka niya—"