Wizardry Reincarnation (Boyslove Fantasy)

Chapter 21: Used

I do not proofread. This chapter is unedited.

Chapter 21

Used

Present time...

Roe Blaze POV

I'm panting. Kakatapos ko lang gawin iyon at ngayon ay hindi ko na alam ang gagawin. Hindi nawala ang pheromones ni Damien sa buong mansion. It lingers in my nose and I still sent shivers down to my spine.

I hug the pillow. Imagining it was him I'm hugging. Dahil nga nasa paligid ang pheromones ni Damien, it was easier for me to imagine that it was him.

I felt myself becoming hard once again. I think I'm going crazy. Pinipilit ko ang sariling himinto ngunit hindi ko magawa.

This is not right.

This is not what I should do.

I should stop this feeling.

Gumising ka Roe! Nasa tabi lang siya at baka pumasok siya dito dahil sa ginagawa mo!

I continued doing it. Hindi ko napigilan lalo na't lumulakas lalo ang pheromones niya. Is he purposely doing it? Damn him if that's the case.

Kahit na anong pigil ko sa sarili ay hindi ko magawa.

Hindi ako nakatulog ng mahimbing sa gabing iyon. Binabagabag ako ng aking nakita. Paulit-ulit na nag play iyon sa aking utak hanggang sa sikatan ako ng araw, nakaidlip lang ata ako ng kunti pero hindi ko iyon dama sa aking katawan, lugmok na lugmok ako at hirap na igalaw ang katawan. Dumagdag pa ang aking pheromones na hindi ko makontrol kaya ang init ng aking katawan. Kaya ngayon ay inaantok ako habang patungo sa aming classroom, papikit-pikit ang mga matang naglalakad.

I could feel every gaze that were pointed towards me while I was walking in the hallway. Nasa building ako ng Bluelight Grandeur. Isang building lang ang lahat ng first year kaya marami ang estudyante sa paligid na kagaya ko ay nakapasa rin sa exam.

Ang building ay may tatlong palapag. Ang classroom naming lahat na 100 students ay nasa pangatlong palapag. Kaya agad akong umakyat patungo doon. Mayroong elevator ang building ngunit mas pinili ko ang hagdan dahil narin masyadong marami ang tao sa banda kung nasaan ang elevator. Naroon iyon sa gitnang bahagi ng building na ito.

Pansin na pansin ko ang pag-iwas at paglayo ng mga estudyante sa akin habang naglalakad. Kung hindi takot ay nagbubulungan sila na para bang kung sino akong naglalakad. Katulad ng dati ay nagpatuloy ako sa paglalakad na hindi sila pinapansin dahil wala talaga akong pake sa kanila lalo na't hindi maganda ang tulog ko kagabi.

Pumasok ako sa aming classroom. Kukunti pa lamang ang naroon, hindi pa umaabot ng isang daan. Mayroong tatlong linya ng mga upuan, ang bawat linya ay mayroong anim na dapat upuan. Napansin ko kaagad na sa bawat linya ng upuan ay mayroong nakaupong limang tao. Masyadong magulo ang classroom at ang iba ay nakaupo na sa kani-kanilang pwesto.

Agad akong naupo sa aking napiling pwesto, sa gitna at pinaka-harapang linya ng mga upuan. Sa aking paglalakad ay napansin ko na naroon narin sina Edward, Ichigo, Atlas at ang iba nilang mga kasama na parehong nakatingin sa aking pagpasok sa likod na bahagi ng classroom.

Ang style ng aming classroom ay parang sa college sa dati kong mundo, para din itong rice terraces. Tumataas ang bawat pwesto ng upuan kaya mayroon itong hagdan sa bawat pagitan. Ayaw ko ng umakyat pa sa taas dahil nakakapagod maglakad