Dönence/ texting Tamamlandı.

Bölüm 43

Iyi okumalar dilerim:)

Evet arkadaşlar an itibariyle şu sonuca varıyorum: eğer uykunuz geliyorsa dinlediğiniz her ses size ninni gibi geliyor hatta hocaların sesi bile şayet iki dersdir gözlerimin kapanmaması için insan üstü çabaveriyordum.

Akşam geç saatlere kadar ders çalışmıştım. Sabah kalktığımda beynimin sulandığını hissediyordum.

Ama sabah mutlu olacağım bir an yaşadım. Annem gülerek bana günaydın demişti. Sanırım buzları yavaş yavaş eritiyorduk. Onun böyle davranmasından cesaretlenerek bu gün arkadaşlarımla bir yerlere gideceğimi söylemiştim. İlk önce itiraz etse de sonrasında bir şey dememişdi.

Belki de hayatım artık bir düzene giriyordu.

Gözlerimi kırpıştırdım. Neyse ki bir sonraki ders beden eğitimiydi. Emre bana uyumak için spor salonunda, gözden uzak yer bile bulmuştu. Önemli olan erkenden gidip o yeri kapmaktı. Tahmin edersiniz ki o anı iple çekiyordum.

Zil sesini duymamla ellerimi iki elimle zorla dik tuttuğum kafam masanın üzerine düştü.

"Dersleri az mı okusan?" diye sordu Emre. O kafasını masanın üzerine koymamış yukardan dik dik bana bakıyordu.

Tabii ki de hayır. Annemle aram yeni yeni düzelirken notlarım yüzünden yeniden kötüleşmesine izin veremezdim.

Soru sormak yerine o da koysaydı kafasını masaya. Romantik olurdu. Diğer insanlar böyle yaparlardı genellikle.

"Hadi kalk aşağıya inelim sen de rahat rahat uyu."

Kafamla onaylayıp yerimden kalktım.

Sınıftan çıkıp salona doğru giderken "Ben salonda nerede uyuyacağım rahat rahat?"diye sordum.

"Tribünün arkasında küçük bir yer var. oturdun mu kimse görmez seni. Rahat rahat uyursun."

Kafamı salladım ama yüzü bana çevrili olmadığı için görmedi. "Çok teşekkür ede..."cümlemi yarıda kesen yanımızdan geçen kızın elindeki su şişesinin üzerime dökülmesi olmuştu.

"Ben çok özür dilerim." Kız telaşla üzerime baktı.

Benim de gözlerim üzerime kaydı. Gömleğim ıslanmıştı biraz onun dışında sorun yoktu. Aslına bakılırsa iyi de olmuştu uykum açılmıştı.

Ellerimi kaldırıp sorun yok dedim. Kız bir kez daha özür diledikten sonra yanımızdan geçip gitmişti.

"Yedek gömleğin var mı?"

"Evet var."diye cevapladım Emre'yi. "Dolapda olması lazım."

İkimizde birinci kata geldiğimizde nadir zamanlarda kullandığım dolabımı açtım. Beyaz gömleği elime aldım. "Ben gideyim de üzerimi değiştireyim."

"Gelmemi ister misin?" elini ensesine götürdü "Yani... kapının ağzında beklerim."

"Yok, sen spor salonuna git dediğin yeri birileri tutmadan sen tut, ben çabucak değişip geliyorum."

Emre başıyla onaylayıp salona doğru giderken ben de giyinme odasına gittim. İçeriye girip kapıyı kapattım. Kabinlerden birine girip yine kapıyı kapattım. Islak gömleği çıkarıp kuru gömleği üzerime giydiğimde odanın kapısının açılıp kapanma sesini duydum.

Umursamayarak düğmelerimi ilikleyip bitirdikten sonra üzerindekinide giyinip son olarak saçlarımı da elimle düzeltdikten sonra kabinden çıktım.

Kapının ağzında dayanan Merve'yi görsem de yine önem vermedim. Sonuçta burası kızlar için olan giyinme odasıydı. Burada olması normaldi.

Gömleği katlayıp elime aldıktan sonra kapıya doğru yaklaştım. Merve tarafından bir hareketlenme olmadığında kaşlarımı çattım. Geçmem için kapının ağzından çekilmesi gerekiyordu.

"Çekilir misin."

Soruma 'Tabi' demesi gerekiyordu ama o anlayamadığım bir cümle kurdu "Bu okula ilk geldiğim günden bu yana hep Ece'den şüphelenmiştim." Kafasını iki yana salladı "Ama yanılmışım."

"Ne diyorsun sen?"

"Yılan diyorum yılan. En başından Ece olduğunu sanıyordum ama asıl yılan senmişsin." Elini yapmacık bir şekilde ağzına götürdü "Aa pardon sen inekdin değil mi?"

Sinirlendiğimi hissediyordum. "Ne saçmalıyorsun? Ece bitti sıra bana mı geldi!"diye çıkıştım. Sesimin gereğinden fazla çıkmış olması beni şaşırtmamıştı bu sefer.

O da benim gibi sesini yükseltti "Kafan bir tek kitaplara mı basıyor senin! Emre diyorum. Okula geldiğim gün Ece'yi sevdiğini sanıyordum. Ama yanlış sanıyormuşum. Meğersem sen inekten hoşlanıyormuş!"

Ups! Ara karışıyor yine.

Seviliyorsunuz Davetsizlerim♡