Karartı

38.7K 980 430
                                    

Mandy çalılıkların arasından geçen bir siyahlık, karartı gördü. Suyun yakınına kadar koştu ve başında durdu.

Bir ışık görmüştü. Yakalamaya çalıştıysa bile ulaşamadı. Yukarı doğru yükselen kabarcıklar ağzının içine dolup taşıyordu.

Nefes alamıyordu.

Ölecekti.

Bu artık kaçınılmaz oldu. Bu havasız ortamda artık çırpınmaktan yorulmuştu. Son bir kez ışığa ulaşmak için boş bir girişimde bulundu. O an her şey siyaha döndü ve ışıklar yok olmaya başladı. Kabarcıklar ağzına tünerken özgürlük için kendini suya attı. Yüzmeye başladı.

Görüntüler kararmaya başlamıştı. Mandy'nin aklında tek bir düşünce vardı: "ÖLECEĞİM."

Annesi arka bahçeye yaklaşırken "Mandy" diye bağırdı. Yardım edemiyor ve üşüyordu. Olanlardan haberi yoktu. Bir şeylerin normal gitmediğini düşündü. "Mandy!" dedi bir kez daha. Kızının cevabını bir süre bekledi.

Ama sessizlik.

"Mandy yemek hazır!" Tekrar cevap yoktu.

Kızını aramak için etrafa bakındı. Bunların bir oyun olduğunu ümit ediyordu. Çalılıkta bir karartı gördü ve oraya baktığında hiçbir şey yoktu. Boş görünüyordu. Bomboş.

Kaşları çatıldı. "Nerede olabilir? " diye mırıldandı. Annesi evin yanındaki havuza doğru ilerlerken düşünüyordu. Havuzda başı aşağıya doğru kayan kızının kafasını görünce hepsi kayboldu.

Anne havuza daldığı gibi kızını almak için sallanan kolunu omzuna attı. Tekrar havuzun yanına yüzdü. Dudakları ve vücudu fena halde titriyordu. Kafasını kızının göğsüne yasladı ve kulağını iyice bastırıp bir şeyler duyma umuduyla dinledi. Ama sadece sessizlik vardı. Hıçkırarak ağlarken kalp masajı yapmaya çalıştı. Gelecek gibiydi. Ama başarısız oldu. Sağlık dersinde kötüydü. Göz yaşları şelale gibi akıyordu. " Yardım edin!" Bir komşu onu duyar umuduyla çığlık attı.

"Ambulansa ihtiyacım var!" Küçük çocuğu için hıçkırarak ağlıyordu. Mandy'nin saçına sarıldı ve ağladı. "Bebeğim uyan! Sana ihtiyacım var! Sensiz yaşayamam! Hıçkırıklarının arasından "Beni bırakıp gitme" dedi sessizce.

Ve bir kaç saat kızının cesedinin başında ağladıktan sonra gözlerini açıp kapamasıyla kızını bir karartının götürmesi bir oldu. Artık kızı olmadığı gibi cesedi, bedenide yoktu. Olmayacaktı... Bu hikayeyi okuduysan gece karanlığa bakma. Bir karartı gelip senide hiçliğe sürükleyebilir...

Kısa Korku Hikayeleri (Kitap Oldu)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin