Kısa Korku Hikayeleri (Kitap Oldu)

07:05

Merhaba :) Hikayeyi çevirdim.Sonu saçma olduğu için biraz değiştirdim.

Vee yeni kapağı görmüşsünüzdür.Ben gördüğüm anda ba-yıl-dım :D Kapağı "MissBollywood" yaptı, bir kez daha teşekkür ediyorum.Bir de Gamzenin (MissBollywood) "Aydeniz Döngüsü" adlı hikayesini okumanızı tavsiye ediyorum.Rica etsem bakarsınız değil mi ?  :) Keyifli okumalar...

►07:05

Siz cumartesi sabah uykunuzdan bir uğultu ile uyanıyorsunuz.Ses diğer odadan gelen telefon sesi.Telefonu elinize alıyorsunuz ve tanımadığınız bir numaradan mesaj olduğunu görüyorsunuz.

Alınan : 07:05

Ben neler olduğunu gerçekten bilmiyorum.Yalnızca korkuyorum.Artık ne yapacağımı bilmiyorum.Bu talihsiz olayı mesaj olarak yazıyorum çünkü belgelemeye karar verdim.

Mesajı okuyorsun ve sinirlerin bozuluyor.Saat çok erken bu yüzden yatağa geri gidiyorsunuz.

►09:10

Uyanıyorsunuz ve telefonunuzdan gelen o tanıdık sesi tekrar duyuyorsunuz.Numara yine aynı kişiden.Yazdığı şeyler ve duyguları ilk mesajdan çok farklı değil.

Alınan : 09:10

Banyonun gizlenmek için iyi bir yer olduğuna karar verdim.Bana doğru gelen ayak seslerini duyabiliyorum, yemin ederim.Saatlerdir bu sesleri duyuyorum.Kaçmak için bir yolunu bulmam gerek ama çok korkuyorum.Duvarlar sanki üzerime geliyor gibi hissediyorum.Tek bildiğim şey güvende olmadığım.

Endişelenmeye başlıyorsun.Yardım etmek ve mesaja cevap vermek istiyorsun ama emin değilsin.Bunun bir tür şaka olduğunu düşünsen de, kafandan endişeli duygular bir türlü uzaklaşmıyor.Şimdilik normal bir gün gibi devam ediyorsun.

►11:14

İki saat oldu ve sinirlerin neredeyse yatıştı.Yemek yemek istiyorsunuz ama bu açıklanamaz duygu iştahınızı kapatıyor.Ardından, sen aynı tatsız sesi duyuyorsun.

Alınan : 11:15

Koşmaya karar verdim.Sadece koştum.Hiçbir planım yok ama bir yerde çıkış bulmam lazım.Tüm kapılar kilitli.Artık kaçmak için tek kapı bile yok.Köşeye sıkışmış hissediyorum ve ayak sesleri yükselerek yaklaşmaya devam ediyor.

Söylemeye gerek yok, bu mesajlar artık sizin için baş edilemez derecede.Duygularını ve mesajları görmezden geliyorsun.

Önümüzdeki birkaç saat içinde birçok kez aynı sesi duydun ama hep engelledin.

►16:01

Başka bir ses daha...Artık sınırların zorlanıyor.Yeter artık.Diğer numaranın aynılarından 4 tane daha okunmamış mesaj var.

Alınan : 12:13

Kaç saattir koşuyorum bilmiyorum.Ayak seslerİ hala arkamda.Ne olursa olsun ne kadar hızlı koşarsam koşayım ondan kaçamıyorum.Sesler yükseliyor ve onlar sanki her yerde görünmeye başlıyor.

Alınan : 13:16

Artık koşamam.Ayak sesleri sağır edici...Delirmiş gibi hissediyorum, kafamda sesler duyuyorum.

Alınan : 14:24

Ayak sesleri, diğer sesler hepsi durdu.Ama daha korkunç bir hal aldı.Hiçbir şey duyamıyorum ve görüntüm bulanıklaşmaya başladı.Her yer olması gereken renginde değilmiş gibi- siyah ve kırmızının tonlarına dönüştü.Buradaki ısı dayanılmaz.Terden sırılsıklam oldum.

Alınan : 16:01

Göz ucuyla gölgeler görüyorum.Duvarlar sürekli hareket ediyor.Bunların hepsini rüya olduğuna kendimi inandırmak istiyorum.Ama ısı, gölgeler, kan...Her şey çok gerçek.Çaresiz hissediyorum.

Bu noktada bunların şaka olduğunu inanmıyorsun.Ama nasıl...Onu kurtarmak...Onu bulmak gerekiyor.Yardımcı olmak için ne yapmam gerek ? Şu an yapabileceğiniz tek şey diğer mesajı beklemek.

Alınan : 17:12

Sesleri durdurmak için kafamı duvarlara vurmaya başladım.Başım dönüyor- sürekli birisi izliyor gibi hissediyorum.Durun.Lütfen.Sadece durdurun.

Alınan : 17:56

Çok fazla kan var.Başımdaki ağrı rahatsız etmiyor.Bu delilik biliyorum.Uyuşmuş hissetmeye başlıyorum.Ne kadar daha bunu yapabilirim emin değilim.Bu mesajları okuyorsanız, ben Bellview Lisesindeyim.

O anda bu kişi her kimse ona yardım etmeye karar verdin.O liseye gideceksin.Bu onun için bir şans olabilir.Kurtulabilir.

►18:25

Oraya gidince ne yapacağınız hakkında hiçbir fikriniz yok ama yeterince beklediniz.

Alınan : 18:57

Bu kabus bir saniye bile durmuyor.Çok fazla kan var.Zar zor nefes alıyorum.Yakında bitecek.Öyle olmak zorunda.Kan...Durdurun...Lütfen.

Okula geldin ve hızlıca göz attın.Kimseyi göremiyorsun.O nerede ? Bir kan banyosu görmeyi beklerken hiç kimse yok.İlk defa ona mesaj atıyorsun.

Gönderilen : 19:02

"Ben buradayım.Okuldayım.Neredesin ?!"

Bunun üzerine kapı arkandan çarparak kapanır ve ayak seslerini duymaya başlarsın.Korkmuş ve yalnızsındır.Arkandaki kişi ağzını elleriyle kapatır ve kulağına fısıldar :

 "Çok fazla kan olacak...Sesler duyacaksın...Isıya dayanamayaksın...Vee duvarlar üstüne gelmeye başlayacak ama kaçamayacaksın ! "