Kısa Korku Hikayeleri (Kitap Oldu)

Bir Saat Önce

► Sonunda yeni bölüm ekleyebildim, gerçekten uzun süredir hikaye gelmediğinin farkındayım. Ama içime sinen hikaye bulmak çok zor. Umarım beğeneceğiniz bir bölüm hazırlayabilmişimdir sizlere. :)   Medyada gif ve kısa filmde var! 

Burada sadece ben varım. Daha yeni uyandım.

Eşim burada değil. Bana yeni bir çamaşır makinesi alıp alamayacağımızı sordu. Bende olmaz dedim. Gayet iyi çalışıyor, yeni bir makine almak için çok erken. Daha bir saat önce kullandım.

Babam burada değil. Eşi öldükten sonra bize taşındı. Yaşlı, gri gözlüklü bir adam. Onu çok seviyorum ama bazen fazla konuşuyor. Biraz geri kafalıdır. Hayatını sürdürebilmek için odun keser, bunun sonucunda iyi para kazanır. Buradaki insanlara, hepimize odun lazım oluyor. Ben soğuğa pek önem vermiyorum ama babam yaşlı olduğu için her zaman dır dır ediyor. Şömineyi yakmadığım için şikayet ediyor. Ama yanılıyor, anlarsın. Daha bir saat önce şömineyi kullandım.

Oğlum burada değil. David'in her zaman yapacak bir şeyleri vardır; asla bir yerde çok uzun süre kalamaz. On altı yaşında, yakışıklı bir genç. Hep kızlar için gidiyor, biliyorum. Gitmeden önce arabamı alıp alamayacağını sordu. "Hayır." dedim ve bana kızdı. Bana, "arabanın içinde kalacağım ve hiçbir şey için asla kullanmayacağım" dedi.Bu doğru değil. Bir saat önce arabayı kullandım.

Köpeğim burada değil. Yavru bir köpek olmasına rağmen yeterince büyük ve güçlü. Yürüyüşe çıkmak istediğinde üstüme sıçrar. Onunla yürümeyi sevmem, ama nedense bana çok bağlı. Tasmasını alırım ve yürüyüşe çıkacağımızı zanneder ama ben tam tersi tasmayı daha yükseğe koyup saklarım. En sonunda ıslak ağzıyla elimi yaladı. Bende pes ettim. Bir saat önce tasmayı kullandım.

Burada bir tek ben varım. Birden uyandım... ama şimdi tekrar uyumak için sabırsızlanıyorum. Burası çok sessiz.

- ~-~-~-~- ~-~-~-~- ~-~-~-~- ~-~-~-~- ~-~-~-~- ~-~-~-~- ~-~-~-~- ~-~-~-~-~- ~-~-~-~- ~-~-~-~-

"Kafasında bir kurşun yarası var, av tüfeği ile vurulmuş. Çok korkunç bir olaydı. Kendi yatağında yatıyordu."

Oldukça iri görünümlü adam masanın üzerindeki kağıtları karıştırarak konuşur: "Ama hepsi bu kadar değil, değil mi ?"

"Hayır, ne yazık ki. İlk başta evde yalnız olduğunu düşündüm ama sonra tekrar araştırdık."

"Ve ?" dedi Emniyet müdürü yorgun gözlerini ovuştururken.

"O yalnız değildi. Karısının cesedini çamaşır makinesine sıkıştırılmış bir şekilde bulduk. Çarşaf ile boğulmuş gibi görünüyor. O...sonra çamaşır makinesini çalıştırdı, karısı içindeydi."

" Yok artık! "

"Sonra, babası olduğunu tahmin ettiğim bir yaşlı adamın kalıntılarını bulduk. Kolu bacağı ve kafası kopmuş ve gövdesi ikiye ayrılmıştı. Nispeten temiz bir şekilde, sanki baltayla yapılmış gibi. Babasının kalıntılarını şöminede yanmış bulduk. Adam kibriti yaktı ve kalıntılarla birlikte onu attı. Ateşe ilk verilen saçları gibi görünüyordu."

" Nasıl bir şey bu ?"

"Genç bir çocuğu -15 ile 18 yaşları arasında-  garajda arabada otururken bulduk. Çocuğun elleri direksiyona bantlanmıştı. Gözleri hala açıktı."

"..."

"Son olarak köpeği bulduk. Bu... garip. Bir kaç blok ötede, kan izlerini takip ederek bulduk. Tasması üzerindeydi ve tüm ayakları kesilmişti. "

"Adam intihar etmeden önce herhangi bir not falan bıraktı mı ? Ya da sadece deli miydi ?"

 "Aslında, yatağının üzerinde özensizce yazılmış bir not bulduk. Kendini vurmadan hemen önce yazmış. Diyor ki,  " Onlar asla tüfeği kullanmamam gerektiğini söylediler."