Melody | Harry Styles

55 | marriage

merhabaaa! ben geldim. nasılsınız?

melody icin yazdigim en ??? bolum oldu, ben cok garip hissediyorum şu an :") çok değişik bir duygu şu an konuşamıyorum bile :")))

yorumlarinizi bekliyor olacagim <3 lütfen bu bolumu yorumsuz birakmayin.

***

"Harry?"

Mutfakta da yoktu. Kalbim korkuyla küt küt atarken kapının anahtarını aldım ve bahçeye çıktım. Sesini duyunca elimde olmadan tuttuğum nefesi sakince bıraktım. Telefonla konuşuyordu. Arka bahçeye doğru yürüdüm. Telefonu ben gelene kadar kapatmıştı. Anladığım kadarıyla sabah koşusundan dönmüştü. Beni görünce gülümsedi ve güneş gözlüğünü çıkarıp saçlarının arasına geçirdi.

"Günaydın sevgilim. Yeni mi uyandın?"

"Günaydın Harry. Evet, bebeğimiz biraz uykucu."

Ona sarıldım ve dudaklarımın hizasındaki boynuna bir öpücük kondurdum. Kıkırtısı kulaklarımı doldurdu. Bir elini belime, diğerini de saçlarıma koydu.

"Benim iki bebeğim de uykucu, hm? Kahvaltıda ne yemek istersin?"

Belimdeki elini öne doğru getirip artık bir hayli kocaman olmuş beş aylık göbeğimi okşadı. Kızımızın da bu dokunuşla en az benim kadar heyecanlandığını hissedebiliyordum.

Mümkün olduğunu bilmiyordum ama artık Harry'yi iki kat daha fazla seviyordum.

"Biraz düşüneyim... Sen koşudan mı geldin?"

"Evet. Hava serin, içeri girelim de üşüme."

Anahtarla evin kapısını açtım ve içeri girdik. Üzerindeki tişörtü çıkarırken gözlüğünü yere düşürdü. O, yere eğilip düşürdüğü gözlüğü alırken ben vücudunu izliyordum. Sevgilim bir Tanrı olabilir miydi? Nişanlım, diye düzelttim kendimi. Evet, o kesinlikle bir Tanrı olmalıydı. Ona doyamıyordum ve kesinlikle cezbedici olduğu kadar bağımlılık yapıcıydı da.

"Melody? Beni çok özledin galiba?"

Bakışlarımı yüzüne çıkardığımda tahmin ettiğim gibi yamuk bir sırıtış buldum.

"Nasıl özlemeyebilirim ki?"

Parmak uçlarımı karnındaki kelebeğin üzerinde gezdirdim ve ona yaklaştım.

"Yalnız uyanmak istemiyorum Harry."

Yutkundu ve şortunun belinde olan elimi izledi.

"Üzgünüm, seni uyandırmak istemedim sevgilim."

"Biliyorum. Sadece, sensiz uyanma düşüncesi beni çok huzursuz ediyor."

Dudaklarını yavaşça öpüp geri çekildim. Onda böyle bir etki bırakmayı sevmiştim. Mutfağa ilerlerken elini belimden ayırmadı ve fısıldar gibi konuştu.

"Seni huzursuz etme düşüncesini sevmedim Mel. Bundan sonra seni erkenden uyandıracağım. "

Kıkırdadım ve ona döndüm.

"Ya da birlikte uyuyabiliriz?"

Su ısıtıcısına su doldurduktan sonra çalıştırdı ve gelip önümde eğildi.

"Annenin ne kadar dediğim dedik olduğunu duyuyor musun kızım? Ona çekmeyeceksin değil mi?"

Geceliğimi kaldırdım ve göbeğimi izledik.