Melody | Harry Styles

33

Selam! Kitabın gidişatıyla ilgili 2 fikir var aklımda. Daha karar vermiş değilim.

İyi okumalar!❤

***

"Karanlıkta gözlerimi açtığımda yanımda yatıyordun, yıldızların üzerimde olmadığını görünce çok şaşırmıştım çünkü o an kendimi göklerde sanıyordum..."

***

Harry ile mükemmel bir hafta sonu geçirmenin en kötü yanı, pazartesinin geleceğini biliyor olmanızdı. Saatler süren kahvaltılarımız, yarısı plan yapmak ve diğer yarısı da o planları uygulamayıp sadece birbirimizle ilgilenerek geçen 2 gün göz açıp kapayana kadar bitmişti.

Büyük güne birkaç gün kalmıştı. 5 gün sonra Harry bir tekli çıkaracak, ondan sonra da albümü çıkacaktı ve bir diğer önemi de benim doğum günüm olmasıydı.

Resmi olarak 30'larımı yaşıyordum ve hayata bakış açımın fevkalade değiştiğini de söyleyemezdim. Zira ben 20'li yaşlarımda insanlardan bıkmış biri olarak, bana daha ne kadar zarar verebileceklerini merak ediyordum.

Gözlerimiz 2 gün boyunca birbirimizden başka bir şey görmediği için huzurla dolmuştum. Harry'den başka bir insana tahammül edemiyordum.

Şimdilik.

"Melody kalk artık."

Çıplak omzumda hissettiğim öpücüklerle gülümsedim. Gözlerim hâlâ kapalıydı ve açmaya da niyetim yoktu. Uyanıklık ve uyku arasında, bilincin açık olduğu o aralıktaydım.

"Hadi sevgilim..."

Sızlandığı zaman öpücükleri boynuma doğru yol almıştı bile. Huylanarak omuzlarımı yukarı kaldırdım ve kollarımla boynumu kapatmaya çalıştım, gözlerimi sımsıkı yumduğum gibi.

"Siktir, çok güzeller."

Gözlerim anında açılınca ince örtüyü bedenime sararak Harry'nin görüş açısından çıkmaya çalıştım. Daha sonra üzerimde dirseklerine dayanarak yükselmiş olduğunu fark ederek güldüm. Birinden kaçamamak ancak bu kadar güzel olabilirdi.

"Beni kesmeyi bırakıp kahvaltı mı hazırlasan acaba?"

Kaşlarını alayla kaldırıp kafasını boynuma gömdü. Islak öpücüklerinin etkisi azmış gibi bir de karnımı gıdıklıyordu.

"İki saattir sizi uyandırmaya çalışıyoruz burada. Kahvaltı çoktan hazır bebeğim, bu evde tek bir uykucu var."

Gıdıklamaları karşısında kıkırdamaktan başka bir şey yapamazken üzerimdeki örtünün açılmasını da engelleyemiyordum.

"Evet, nerede kalmıştık?"

Dudakları köprücük kemiklerimden göğüslerime, oradan da göbeğime ıslak bir yol çizdi. İlerledikçe geriye çektiği örtü belimde öylece dururken devam etmemesi için yalvarıyordum. Bir yandan da etmesi için, gayet karışık bir işti.

"Sikeyim..."

Her zamanki ifadesine gülüp örtüyü üzerimden çekmesine izin verdim ve o beni birkaç öpücükle kutsarken üzerindeki gri tişörtü çekiştirdim. Parmakları işin içine girdiğinde inlemelerim odayı dolduruyordu ve bu ani sabah kaçamağımız, ikimize de gitmem gereken bir işim olduğunu unutturmuş gibiydi. Kafasını kendime çekip dudaklarımızı buluşturdum ve üzerimdeki örtüyü düzeltip yataktan kalktım.

"Hep yarım kalmak zorunda mı?"

Saati işaret ettim.

"Zavallı Melody senin gibi milyoner olmadığı için işe gitmesi gerekiyor ve yaramaz çocuk, dün gece hiç de yarım kalmamıştı."