Melody | Harry Styles

34

SİZİ ÇOK ÖZLEDİM! İyi okumalar ballarım❤ Oy ve yorumlarınız bekliyorum.

***
Bazen bir fotoğrafı kıskanırsınız; birbirini seven iki kişinin bedenlerinin teması görünmez bir alevle içinizi yakar, gülümsemeyle gerilmiş dudaklar sizinkileri sızlatır, kurutur, dişletir. Arkadaki manzara, uzun uğraşlar sonucu bulunmuştur, bu çaba da kıskanılır.

Bazen bir videoyu kıskanırsınız; birbirini tekrar eden kareler öylesine canlıdır ki kendi gerçekliğinizi sorgularsınız. Doğal hareketlerin dikkat edildiğinde ne kadar çok şey ifade ettiğini fark edip şaşırırsınız. Videoyu tekrar tekrar izlersiniz ve bir yerden sonra o gerçeklik yerini yapaylığa bırakır. Hareketler bayatlaşır, mimikler solar.

Bazen bir yaşamı kıskanırsınız; öylesine sevgi dolu, öylesine dopdolu, öylesine mutlu bir yaşamdır ki bu hayret edersiniz. Biraz yaklaşsanız sizin de tüm sıkıntınızı alıp götürecektir, hiç dert tasa yoktur. Hayal gibidir, biraz da rüyaya benzer.

Bazen de bir şarkıyı kıskanırsınız; enstrümanların ahenkli sesi solistin sesiyle birleşir, emek kokan ezgiler etrafınızı sarar. Önce melodiye dikkat edersiniz, birkaç defadan sonra sözleri anlamaya çalışırsınız. Ah, o sözlerdeki saf acı, anlatılmak istenenler, anılar, kırık kalpler göz kapaklarınızın taşıyamayacağı kadar ağırdır. Artık bağımlısınızdır, o şarkı sizin için ayrı bir boyuta dönüşmüştür.

Bazı anılar unutulduğunda hikayelere dönüşür, belki bazıları da şarkılara dönüşmüştür? Kayıp anılar bazen eski bir şarkıda, yeni bir sayfada bizi bulurlar. İnsanoğlu değil mi bu, her şeyden olduğu gibi şarkıdan da sıkılır. Bir gün fark etmeden o şarkıyı son kez dinlersiniz.

Geriye baktığınızda şunu fark edersiniz; tekrar söylemek için çok fazla söz unutmuşsunuzdur.

Hep aynı yüzler, aynı dudaklardan çıkan aynı sözler... Her şey monotonlaşmış, ne kadar dert varsa birikmiş sanki üzerimize. Dayanma gücümüz varmış gibi gocunmamış hiçbir şey, gelmiş de gelmiş. Hayatlarımızda samimiyet kalmamış, özgürlük hiç olmamış. Bayat sözcükler, aynı simalar canıma tak etmiş.

Sadece biri hariç. Ona bakmak bana dünyevi her şeyi unutturuyordu ama acı gerçek şuydu ki o da dünyeviydi. Hem de dünyadaki en güzel şeydi. Tüm kusuların birbirini örtüp kusursuz gözüktüğü bir varlıktı o. O candı, evet, o benim canımdı.

Ağzından çıkan cümle ile çatalımı masaya bırakıp yüzüne baktım.

"Bu gece son gecemiz."

Bu zamana kadar hiç bu kadar kısa bir zaman diliminde bu kadar şeyi aynı anda düşündüğümü hatırlamıyorum. Aklıma gelen korkunç senaryolar birer toz bulutu olup gözlerimi buğulandırdığında kalp atışlarım korkumu haykırırcasına hızlanmıştı.

Artık bütünleşmiştik, onsuz bir dünya düşünme fikri bana inanılmaz bir acı veriyordu. Bu gece son gecemiz olamazdı, bizim önümüzde daha koskoca bir ömür vardı.

Yoksa yok muydu?

"N-ne demek istediğini anlamadım H-harry."

Elini öne doğru uzatarak yanağımdaki yaşı sildi.

"Özür dilerim, pat diye söylemek istememiştim."

Elini geri çekecekken avuç içini tuttum ve oraya bir öpücük kondurduktan sonra yanağıma yasladım.

"Albüm çıkmak üzere, bununla ilgili olarak bir programa katılacağım. Bir nevi açılış olarak da düşünebilirsin. Plan değişmiş... yarın New York'a gitmem gerekiyor ve bir hafta oradayım. Doğum gününü birlikte geçiremeyeceğimiz için üzgünüm... Bu, biz olduğumuz ilk doğum günündü."