Melody | Harry Styles

36

Merhaba, bölüm isimlerinde bir düzenleme yaptım, karışıklık olmuş. Bu eski düzene göre 38. bölüm yani, kafanız karışmasın.

Okuyan herkes oy verirse sevinirim, finale az kaldı, seri bir şekilde bölüm atmayı düşünüyorum.

İyi okumalar.❤

Melody bilmediği bir yere götürülürken aklında sadece Harry vardı. Kendisini onun yerine koyuyor, tüm bunları öğrenince vereceği tepkiyi tahmin etmeye çalışıyordu. Harry'nin soluk soluğa evlerinin kapısından girişini defalarca gözünde canlandırdı. Bu haftalar sürdü, en azından sürekli onu düşünmek hala yanındaymış gibi hissetmesini sağlıyordu. Kalbi zaten hep onda kalacaktı.

Harry uçaktan inince yoğun bir tempoyla oradan oraya koşturdu. İndiği gibi Melody'yi aramıştı, açan yoktu. Hastanede olduğunu düşünerek telefonu kapattı ve Jeff'i takip etti. Ertesi gün, yani albümün çıktığı ve Melody'nin doğum günü olan gün ise hala genç kadından telefon bekliyordu. Albümdeki şarkılardan en azından biri bariz bir şekilde onaydı, belki bir teşekkür bekliyordu. Doğum günü hediyesine bir dönüt bekliyordu. Asla alamadı.

İlk 2 gün dinlenecek vakti bile olmadığı için bu meseleye pek kafa yormamıştı ama eve dönme vakti yaklaştığında, 3. gün sevgilisini deli gibi merak etmeye başlamıştı. Melody'nin anne ve babasıyla görüştü, onlar da kızlarına ulaşamıyorlardı ve nerede olduğunu da bilmiyorlardı. Melody'nin New York'ta, şu an Harry'nin olduğu şehirde oturan en yakın arkadaşı Faith'i aradı ama yine aynı cevapla karşılaştı. Jeff Harry'yi sakinleştirmeye çalışıyordu fakat o da endişelenmeye başlamıştı. Harry kendi annesi ve ablasını aradı. Melody ile konuştular mı, o gittikten sonra eve uğradılar mı diye sordu ama olumsuz cevap aldı. Bunun üzerine telaşlanan Gemma arabasını Harry ve Melody'nin evine sürdü. Işık yoktu. Yedek anahtar olmadığı için eve  girememişti.

Harry son çare olarak tekrar hastaneyi aradı, gerekirse Richard ile görüşecekti. Melody'ye ulaşamadığında zaten oraya birkaç mesaj bırakmıştı ama şimdi başhekimle görüşecekti. Biraz zor oldu ama görevliyi ikna etti ve başhekimin telefona gelmesini bekledi. Richard ile çok iyi anlaştıkları söylenemezdi, onun gıcık sesini duymak için hazırlandığında yabancı bir ses duymuştu.

Böylece Richard ve Melody'nin ikisinin de aynı günde tesadüfen hastanelerinin değiştiğini haber aldı. Yeni başhekim gizlilik sebebiyle en azından sağlık örgütünün gizli görevinden benzetmemişti -zaten o da bilmiyordu- ama bu ihtimal Harry'nin aklına geldi. Yine de çok uzak görünüyordu.

Ertesi gün Londra'ya döndü. Uçaktan indiği gibi uçarak eve gidecekti ki Jeff ondan ayrılmadı ve en azından arabayı onun sürmesine ikna etti Harry'yi. Harry iki gündür perişan durumdaydı. Eve giden yolda stresle bacağını salladı ve gözlerindeki yaşları tutmadı. Sevdiği kadın haberi bile olmadan ellerinden kayıp gitmiş miydi? Ya evde düşüp bayıldıysa? Bu ihtimali annesi ve ablasına defalarca kontrol ettirmesine rağmen hala bir umut senaryolar üretiyordu. Melody'nin telefonu meşgul değildi, çalıyordu, açan olmuyordu.

Nihayet geldiklerinde Harry arabadan o kadar hızlı çıktı ki yerdeki taşa takıldı ve düşmek üzereyken Jeff onu tuttu. Harry titrek ellerle cebindeki anahtarı çıkardı ve kapının deliğine sokmaya çalıştı. Bir an sokamamayı diledi, arkada anahtar olduğu için başarısız olmayı, Melody'nin içeriden gelip kapıyı açmasını ve boynuna sarılmasını diledi. Belki de genç kadın ona küçük bir şaka yapmıştı? Hayır, hiçbiri olmayacaktı.