Melody | Harry Styles

47 | baby

Bir haftada 2 bölüm? Benden beklenmeyecek hareket skfksksks

Bu bölümü çok sevdim, yorumlarınızı eksik etmezseniz sevinirim.

İyi okumalar<3

***

Zil çaldığında dikkatimi ocaktaki tavadan ayırmadan anneme seslendim. Zaten her an evi yakabilirmişim gibi arkamda durup beni izlediği için bağırmak gerekmemişti.

"Anne, Harry geldi. Kapıyı açabilir misin?"

"İstersen sen aç Melody, mantar yanacak gibi duruyor-"

"Anne! Ben yemek pişirebiliyorum, neden anlamıyorsun?"

Gözümün önüne uzun bir liste gelmişti ama annem gülümsemekle yetinip omuzlarını silkti ve kapıya ilerledi.

Bugün pazardı. Sabah geç kalkmış, annemle güzel bir kahvaltı yaptıktan sonra sonbahar havasında gezintiye çıkmaya karar vermiştik. Ormanlık bir alanda yürüyüş yapmış, eve gelip dinlendikten sonra da güzel bir akşam yemeği hazırlama kararı almıştık. Harry'yi çağırmak istiyordum, annem ben daha bundan bahsetmeden Harry'yi arayıp çağırdığında tatlı bir heyecanla mutfağa yönelmiştik.

Yaptığım yemekler lezzetliydi, çok sakar da değildim ama profesyonel de değildim hani. Annemse öyleydi, bu yüzden yanında biraz gerilmiş ve etrafı fazlaca batırmıştım.

Aklım onlardayken yemeyi yakmamaya çalıştım. Nihayet mutfağa geldiklerini anladığımda yüzümdeki gülümsemeyi durduramıyordum. Ayrıca çok daha gergindim, çünkü Harry de harika bir aşçıydı.

Harry yavaş adımlarla yanıma geldi ve ben gözlerimi ocaktan ayırmazken kolunu omzuma atıp alnıma bir öpücük kondurdu.

"Benim sevgilim yemek mi pişiyormuş?"

Annem gülümseyip bizi mutfakta yalnız bıraktığında elimdeki kaşığı tezgaha bırakıp Harry'ye döndüm.

"Hoş geldin Harry."

Parmak uçlarıma çıkıp dudağından öptüm ve geri çekildim. Gülümseyip bıraktığım kaşığı aldı ve mantarı karıştırdı. Ocağın altını kapatıp tavayı aldı ve mantarları makarnanın üzerine alıp karıştırdı. Tavayı lavaboya bıraktı ve bana döndü. Ellerini belime koyup beni tezgahla arasında sıkıştırdı.

"Yemek harika kokuyor ama sen daha güzel kokuyorsun."

Kafasını boynuma eğip dudaklarını tenime bastırdı. Çenesini tutup onu boynumda uzaklaştırdım. Elleri üzerimdeki mutfak önlüğünün belimde bağladığım iplerine gitti.

"Bunu çıkarıyorum artık?"

Kafamı salladığımda gözlerini benden ayırmıyor ve suratımı izliyordu. Bunun bana yardımcı olduğunu söyleyemezdim çünkü şu an dokunuşları altında eziliyordum. 

Boynumdaki ipi de çözdü ve önlüğü çıkarıp kenara koydu. Ellerimizi birleştirdim ve kafamı göğsüne koydum.

"Günün nasıl geçti?"

Sorumla omuzlarını silkti ve kolunu sırtıma koyup sırtımı okşadı.

"Sabah koşuya gittim. Evde takılıyordum, bir ara anneme uğradım ama sonra Gemma'ya geçtik. Grip olmuş, Ruby'yle ilgilendik. Micheal yarın dönecekmiş. Sonra annen aradı işte."

"Ya, keşke bana da söyleseydin? Gemma'ya uğramak istiyorum, Ruby'yle kim ilgilenecek?"

"Michael gelene kadar annem Ruby ve Gemma'ya bakacak."