အခန္း-၇

2.5K 218 8
                                    

[Zawgyi]

"ေနမင္းခ!!!"

အေပၚထပ္ကေန အာကုန္ျခစ္၍ ေအာ္ေခၚေနသည့္
အသံ​ေၾကာင့္ ေအာက္ထပ္မီးဖိုေဆာင္တြင္ ထမင္းခ်ိဳင့္ျပင္ဆင္ေနသည့္ မင္းခက ကသုတ္က႐ုတ္ႏွင့္ အေပၚထပ္သို႔ အေျပးတတ္ရသည္။

နားေအးပါးေအးေလးကို မ​ေနရ။

အသိစိတ္ကသာ ၿငိဳျငင္သလို ေတြးလိုက္မိေသာ္လည္း လူကေတာ့ သြန္းအုပ္၏အေ႐ွ႕သို႔ ခ်က္ခ်င္းေရာက္ႏွင့္ၿပီးေနၿပီ။

သြန္းအုပ္က မႈန္ကုပ္စူပုပ္ေနသည့္မ်က္ႏွာထားျဖင့္
အဝတ္ဗီ႐ိုေ႐ွ႕တြင္ ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ေန၏။
အနားတြင္လည္း ႐ႈပ္ဖြထားသည့္ အဝတ္အစားမ်ားက ပြစာၾကဲေနသည္။

"ငါ့ကို လက္႐ွည္အညိဳကြက္ေလး႐ွာေပး"

မင္းခ ခဏေလာက္ စဥ္းစားလိုက္ၿပီး..

"ေျသာ္...ဟိုတစ္ေန႔ကဝယ္လာတာေလးကို ေျပာတာမလား။ အဲ့ဒါ အေပၚဆံုးထပ္မွာေလ အကိုေလးရ။ ဒီမွာ အကိုေလး"

မင္းခက ေျပာရင္းကေနပင္ ဗီ႐ိုအေပၚဆံုးထပ္႐ွိ
သြန္းအုပ္၏ အက်ႌလက္႐ွည္ အညိဳကြက္ေလးကို ယူေပးလိုက္သည္။

အက်ႌကို႐ွာၿပီး လက္ထဲအေရာက္ ထည့္ေပးလိုက္ေတာ့မွ သြန္းအုပ္၏ တၾကဳတ္ၾကဳတ္စုထားသည့္ မ်က္ခံုးတန္းႏွစ္ဖက္က အနည္းငယ္ေျပေလ်ာ့သြားသည္။

"အကိုေလး"

"ဘာလဲ"

မင္းခက သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ကို မသိမသာခိုး႐ႈိက္လိုက္ရင္း..

"ဒီေန႔ အကိုေလးကို အုပ္ထိန္းသူေခၚလာဖို႔ ဆရာမ
ေျပာလိုက္တယ္ေလ"

"အဲ့ေတာ့?"

"ေဒၚေလးကို ကြၽန္ေတာ္ေျပာေပးရမလား။ အကိုေလး မေျပာခ်င္ရင္"

"မလိုဘူး။ ထားလိုက္"

မင္းခ၏မ်က္ႏွာက ႐ႈံ ့မဲ့သြားသည္။
ဆက္လည္းမေျပာျဖစ္ေတာ့။ ငယ္ငယ္ကလို
ေၾကာက္လို႔ေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္ မင္းခက အကိုေလး
ေဒါသထြက္မည့္ အရာမွန္သမ်ွကို မေျပာခ်င္၊မလုပ္ခ်င္။ ေနာက္ၿပီး အကိုေလးက တျခားကိစၥမ်ားကိုသာ မင္းခ ဝင္ေျပာတာလက္ခံရင္လက္ခံမည္။ ေဒၚသီရိႏွင့္သူ႔ၾကားက ကိစၥမ်ားကိုေတာ့ ပါးစပ္ေလးဟမိရင္ေတာင္မႀကိဳက္ေပ။

အဝါရောင်အိပ်မက် (completed)Where stories live. Discover now