အခန္း-၂၈

1.6K 139 12
                                    

[Zawgyi]

"အကိုေလး ခုထိ အိမ္ျပန္မေရာက္ေသးဘူး။"

ၿခံေရွ႕အေရာက္ ဆီးႀကိဳလာေသာခင္ေထြး၏စကားသံ...

"ဒီအခ်ိန္ႀကီး ဘယ္ကိုသြားတာလဲ။ တစ္ေယာက္တည္းလား။ ဘာနဲ႔သြားတာလဲ"

"တစ္ေယာက္တည္းပဲ။ ထြက္သြားတာေတာ့ ေျခလ်င္ပဲ။ေဒၚေလးကေတာ့ ဦးေလးသက္နဲ႔ လိုက္ရွာေနတယ္။
ေနပါဦး။ ကိုႀကီးမင္းခကေရာ ဘာလို႔ေနာက္က်ေနတာလဲ။"

"အရိပ္က မိဘမဲ့ေဂဟာေခၚသြားလို႔။ အျပန္က်ေတာ့လဲ ဘုရားခဏဝင္ေနတာ။"

"ေၾသာ္...."

"ဟိုေလ.. ကိုႀကီးကို သမီးေျပာစရာရွိတယ္။ တကယ္ေတာ့ေလ"

"ေဟ့! ေနမင္းခ"

ေဒၚခင္မဟာလွမ္းေခၚေနသျဖင့္....

"ၿပီးမွေျပာေတာ့ ခင္ေထြး"

ခင္ေထြးႏွင့္ စကားျဖတ္ၿပီး ေဒၚခင္မဟာဆီသို႔
လာခဲ့လိုက္၏။ ေဒၚခင္မဟာက ျမင္ျမင္ခ်င္းအျပစ္တင္သည္။

"မင္းကိုလည္း ခိုင္းဖို႔ရွိရင္ ဘယ္လိုက္ရွာရမယ္မွန္းကို မသိဘူး။"

"......."

"၉နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။ သြန္းေလးဘယ္ေတြသြားတတ္လဲ မင္းသိမွာေပါ့။ သြား လိုက္ရွာေခ်"

"ဟုတ္"

"အဲကေလးကလဲ ဘယ္ေတြေလွ်ာက္သြားေနမွန္းကို မသိဘူး"

". ....."

မင္းခ စက္ဘီးယူကာ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။စိုးရိမ္စိတ္ေၾကာင့္ ရင္ထဲမွာေတာ့ တထိတ္ထိတ္ႏွင့္။

_

_

ည ဆယ္နာရီ..

သြန္းအုပ္ကို လိုက္ရွာေနၾကေသာ
ေဒၚသီရိနဲ႔ဦးသက္လြင္တို႔ကားက ျပန္ေရာက္လာသည္။သို႔ေသာ္ သြန္းအုပ္ကေတာ့ ျပန္ပါမလာေသး။

ည ဆယ့္တစ္နာရီ...

မင္းခႏွင့္မ်ား ျပန္ပါလာေလမလားဟူသည့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ ေဒၚသီရိတို႔ေစာင့္ေနေသာ္လည္း မင္းခကိုေရာ၊သြန္းအုပ္၏ အရိပ္အေယာင္ကိုေသာ္မွ် မျမင္ရ။

ည ဆယ့္ႏွစ္နာရီေက်ာ္...

ရဲစခန္း၌ လူေပ်ာက္တိုင္ရန္ ဦးသက္လြင္ႏွင့္ေဒၚသီရိတို႔ႏွစ္ဦး ကားျဖင့္ထြက္သြား၏။ မင္းခေရာ၊သြန္းအုပ္ပါ အခုလိုမ်ိဳး ညဘက္အျပင္ထြက္ျခင္းမ်ိဳး မရွိဖူးတာေၾကာင့္ မေျပာမဆိုႏွင့္ အိမ္ကေနထြက္သြားသည့္ သြန္းအုပ္ကိုေရာ၊
လိုက္ရွာသည့္မင္းခကိုပါ ေယာက္်ားေလးမ်ားဆိုေသာ္ျငား အားလုံးက စိတ္ပူလာၾကၿပီ။

အဝါရောင်အိပ်မက် (completed)Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora