အခန္း-၁၀

2.3K 200 11
                                    

[Zawgyi]

"စိတ္လႈပ္႐ွားသြားလို႔ပါ။ ေနာက္ၿပီး အားလည္းနည္း ေနတယ္။ ခဏေနရင္ေတာ့ သတိရလာမွာပါ။
ေဆးလည္းသြင္းထားတုန္း အနားယူပါေစ။ ဒါနဲ႔
ဒီညီေလးက မင္းခရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းလား"

ေဒါက္တာ ကိုေက်ာ္စြာဦးက မင္းခကိုလွည့္ၾကည့္ရင္း ေမးလိုက္သည္။

"ဟုတ္ ကြၽန္ေတာ့္အသိပါ"

"ေၾသာ္... ေကာင္ေလးၾကည့္ရတာ stressပိေနတယ္ထင္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းကို  ဂ႐ုစိုက္လိုက္ဦး မင္းခ"

"ဟုတ္ကဲ့"

"ဒါနဲ႔ စကားမစပ္ သြန္းအုပ္စိုးပိုင္ေရာ မပါဘူးလား။ ဒီကေလးနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္တည္းလား။"

"အကိုေလးက အိမ္မွာ။ ကြၽန္ေတာ္က ေလးသက္ ေဈးဝယ္ခိုင္းထားတာရွိလို႔ တစ္ေယာက္တည္းထြက္လာတာ။ လမ္းမွာ အရိပ္မူးလဲသြားတာေတြ႔တာနဲ႔ ဒီကိုေခၚလာတာ"

"ေၾသာ္..."

ကိုေက်ာ္စြာဦးက ေခါင္းတဆက္ဆက္ၿငိမ့္လိုက္ရင္း....

"မသိပါဘူးကြာ။ မင္းနဲ႔ ဟိုညီေလးသြန္းအုပ္စိုးပိုင္ကိုက ႏွစ္ေယာက္တြဲပဲ ျမင္ေနက်ဆိုေတာ့ အခုသူပါမလားလို႔ ေမးၾကည့္တာ"

"ေဒါက္တာက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို သိေနတာလား"

မင္းခက ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖင့္ ျပန္ေမးလိုက္သည္။ ကိုေက်ာ္စြာဦးက ခပ္ဖြဖြရယ္ရင္း...

"သိဆို.. အကိုက မင္းသူငယ္ခ်င္း ကဗ်ာဦးရဲ႕အစ္ကိုေလ။ အိမ္မွာ မိကဗ်ာက မင္းတို႔အေၾကာင္း တဖြဖြေျပာလြန္းလို႔ အကုန္လုံးက ရင္းႏွီးေနၾကၿပီ။ ေနာက္ၿပီး သြန္းအုပ္စိုးပိုင္ရဲ႕ အေဒၚ အန္တီသီရိနဲ႔ကလည္း လူႀကီးခ်င္းသိၾကတယ္ေလ။ အန္တီသီရိ စကား​ေျပာတာေတြလည္း နားေထာင္ဖူးေတာ့ ငါ့ညီတို႔အေၾကာင္းကို သိေနတာေပါ့"

"ေၾသာ္.. ဟုတ္ကဲ့"

ဟုတ္သည္။ ကဗ်ာဦးတို႔အိမ္က ဒီနားမွာရွိတာကိုပဲသိၿပီး အိမ္ကို ေသခ်ာမသိခဲ့။ ဟုတ္သားပဲ။ သူတို႔အိမ္ေရွ႕မွာ သူ႔အစ္ကို ေဆးခန္းရွိတယ္လို႔လည္း ကဗ်ာဦး ေျပာဖူးေသးသည္။ ဒါျဖင့္ ဒီေနာက္ကတိုက္က ကဗ်ာဦးတို႔အိမ္ေပါ့။

အဝါရောင်အိပ်မက် (completed)Where stories live. Discover now