အဝါရောင်အိပ်မက် (completed)

အခန္း-၄၇

[Zawgyi]

ကင္မရာတစ္လံုးကိုင္ၿပီး ေနရာအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အပင္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ႐ႈေထာင့္ေပါင္းစံုကေန ဓာတ္ပံု႐ိုက္ေနသည့္ သြန္းအုပ္က ေလာေလာဆယ္အခ်ိန္တြင္ မလွမ္းမကမ္းက မင္းခကို အေရးမလုပ္ႏိုင္အားေသး။

သစ္ပင္ႀကီးမ်ားေပၚကေန တန္းလန္းက်ေနသည့္
ႏြယ္ပင္မ်ားကမက်န္ လွလွပပဖူးပြင့္ေနသည့္ အေရာင္စံုသစ္ခြမ်ားအဆံုး အကုန္လံုးကို အေသးစိတ္မွတ္တမ္းတင္ေနသည္။
လက္ထဲကင္မရာေရာက္လာေတာ့မွ သူ႔ဝါသနာက ဓာတ္ပံု႐ိုက္ျခင္းလိုလို ဘာလိုလို ခံစားရသည္။

ေအးေအးေဆးေဆးပင္ အခ်ိန္ယူ၍ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ေနလိုက္သည္။ စိတ္မခ်၍
လိုက္လာမွန္းသိတာမို႔ ပိုၿပီးအခ်ိန္ဆြဲေနလိုက္၏။ မင္းခက သူဘယ္ေလာက္ပဲၾကာေအာင္ေနေန စိတ္မ႐ွည္ဘဲ ထားခဲ့မယ့္သူမွမဟုတ္ပဲေလ။

"အဟမ္းး အဟမ္းး"

မလွမ္းမကမ္းမွေန၍ ေခ်ာင္းဟန္႔သံေပးေနသည့္
မင္းခက သူ႔ကို သတိထားမိေစခ်င္ေနတာလားမသိ။
မသိက်ိဳးကြၽံျပဳ၍ အေ႐ွ႕ကိုသာ ဆက္သြားလိုက္ေတာ့ ရပ္က်န္မေနခဲ့ပဲ မ်က္ေမွာင္ႀကီးၾကဳတ္လ်က္ လိုက္လာျပန္သည္။

ေတာလမ္းမ်ားျဖစ္ေန၍ ေျမသားမ်ားက မညီမညာျဖင့္
သြားရလာရ အနည္းငယ္ခက္ခဲသည္။ ေရအိုင္ေနသည့္ ​ေနရာအခ်ိဳ႕တြင္ သြားလာရလြယ္ကူေစရန္ ဝါးတံတားႏွင့္ သစ္သားတံတားအေသးစားေလးတခ်ိဳ႕ကို ျပဳလုပ္ေပးထားသည္။ အေလာတႀကီးျဖင့္ ျမန္ျမန္ေတာ့ မနင္းရဲ။ ေျခေခ်ာ္ၿပီး ေရထဲျပဳတ္က်မွာကို စိုးရိမ္ရသည္။

ေက်ာက္တံုးေက်ာက္စိုင္မ်ားကိုလည္း သတိထား၍ နင္းျဖတ္ရေသးသည္။ မေတာ္တဆ ေျခေခ်ာ္သြားပါက မလြယ္။ ကင္မရာကို လည္တိုင္တြင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားလိုက္သည္။ ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္႐ွိသည့္ ေက်ာက္စိုင္ေပၚသို႔သြားရန္ ျပင္ေနသည္မို႔ ေရညႇိတို႔ျဖင့္ ေခ်ာ္ေနသည့္ လမ္းက်ဥ္းက်ဥ္းကို ထိန္းေလ်ွာက္၍ ျဖတ္သြားေနရသည္။

ေရတံခြန္ အဆင့္ဆင့္အထပ္ထပ္တို႔တြင္ ေတာင္က်ေရမ်ားက လွပစြာစီးျဖာက်ေနသည္။ ေရတံခြန္ႀကီးကို ထိုေက်ာက္စိုင္ေပၚမွရပ္၍ ဓာတ္ပံု႐ိုက္လ်ွင္ ေတာ္ေတာ္ေလးလွမွာပဲဟု ​ေတြးမိသည္။