အဝါရောင်အိပ်မက် (completed)

အခန္း-၂၂

[Zawgyi]

သန္းေခါင္ေက်ာ္ ညဥ့္နက္သည္အထိ မင္းခအိပ္ရာထဲသို႔
မဝင္ျဖစ္ေသး။ ဒီေန႔တစ္ေန႔လံုး ၾကားခဲ့ရသမ်ွ စကားလံုးတိုင္းက စိတ္ခ်မ္းသာစရာတစ္ခုမွမ႐ွိေသာေၾကာင့္ စိတ္ပင္ပန္းလြန္း၍ အိပ္လို႔လည္းမေပ်ာ္ေတာ့။

သြန္းအုပ္အား ကုတင္ေပၚတင္လိုက္၊
ဆိုဖာေပၚျပန္ခ်ေပးလိုက္ႏွင့္ အခ်ီအခ်လုပ္ထားရတာေၾကာင့္ ခါးလည္းနာေနသည္။ ေလ်ွာ္လိုက္ဖြပ္လိုက္၊ သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္လိုက္ႏွင့္ အလုပ္ရွွွႈပ္ေန၍ ဘာမွမစားရေသးေသာေၾကာင့္ ဗိုက္ကလည္းဆာေန၏။ သို႔ေသာ္လည္း စိတ္မပါ၍ ဘာမွထမလုပ္ဘဲ ဒီတိုင္းသာထိုင္ေနမိသည္။

"မင္းခ..မအိပ္ေသးဘူးလား။ ေနာက္က်ေနၿပီေလ"

ျခင္ေထာင္ထဲမွ ဦးသက္လြင္က တစ္ေရးႏိုးလာသည္ထင္။ ငူငူငိုင္ငိုင္ျဖင့္ ထိုင္ေနသည့္မင္းခအား လွမ္း၍သတိေပးသည္။

"အိပ္ေတာ့မွာ ေလးသက္"

"ေအးေအးး အိပ္ဖို႔လုပ္။ အခ်ိန္မ႐ွိေတာ့ဘူး။"

"ဟုတ္"

မီးပိတ္ၿပီး ျခင္ေထာင္ထဲဝင္ အိပ္ေပ်ာ္ရန္ႀကိဳးစားေသာ္လည္း မရ။

ကိုေက်ာ္စြာေျပာျပသည့္ ပံုရိပ္၏အေၾကာင္း။
သြန္းအုပ္ျပင္ဆင္ထားသည့္ အိမ္အျပန္ဆီးႀကိဳမႈျမင္ကြင္း။
ဘာမွန္းမသိသည့္ ေဒၚသီရိႏွင့္သြန္းအုပ္တို႔၏ ျပႆနာ။
သြန္းအုပ္ အမူးမေျပတေျပအခ်ိန္၌ ေျပာလိုက္သည့္ စကားမ်ား။

အားလံုးကို တစ္ခုခ်င္းျပန္စဥ္းစားေနမိသည့္
ကိုယ့္ဦးေႏွာက္ကိုသာ ေဖာက္ထုတ္ပစ္ခ်င္ေတာ့သည္။ စိတ္႐ႈပ္ေထြးစရာမ်ားအား မေတြးခ်င္ေတာ့သည့္အဆံုး ျခင္ေထာင္ျပင္ျပန္ထြက္ကာ အိပ္ေဆးယူေသာက္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ မ်က္လံုးကို ဇြတ္အတင္းမွိတ္၍ အျမန္ဆံုးအိပ္ေပ်ာ္ေစရန္သာ ႀကိဳးစားလိုက္ေတာ့သည္။

-

-

ေန႔ခင္းက ဝယ္ထားသည့္ဘီယာဗူးႏွင့္တကြ က်န္သည့္ပစၥည္းမ်ားကိုပါ မင္းခကျပန္ေပးမသြား။
ထို႔ေၾကာင့္ ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္မွ ကိုေအးထြန္းအား ေနာက္တစ္ႀကိမ္အဝယ္လႊတ္လိုက္ရသည္။