အခန္း-၈

2.3K 231 11
                                    

[Zawgyi]

မ်က္စိေ႐ွ႕တည့္တည့္မွာ ျမင္ေနရတဲ့ျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ၿပီး ကဗ်ာဦး ထမင္းစားလို႔ေတာင္မဝင္ခ်င္ေတာ့။ သြန္းအုပ္စိုးပိုင္ဆိုတဲ့ေကာင္က သူမတို႔အခန္းထဲကို မလာစဖူးလာၿပီးေတာ့ သက္သက္ႀကီးကို သူမကို စိတ္ဒုကၡလာေပးေနသလားထင္ရသည္။
ေနမင္းခကေရာ အဲ့ဒီခ်ဥ္ဖက္ကို ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ထိ ေအာက္ေျခသိမ္းလိုက္လုပ္ေပးေနရတာလဲ!

"ျမင္ရတာကကို စိတ္ဆင္းရဲစရာပဲေနာ္။ အဲ့ေကာင္က လက္က်ိဳးေနတာလား။"

စိတ္တိုေနသည့္ကဗ်ာဦးကို ေဘးကသူငယ္ခ်င္း
ေကဇင္က ေလာင္စာထပ္ျဖည့္ေပးေနသည္။ သူမကလည္း ကဗ်ာဦးလိုပဲ..  သြန္းအုပ္စိုးပိုင္မုန္းတီးသူမ်ားအဖြဲ႔ဝင္။

ကဗ်ာဦးတို႔ကသာ သူအႏိုင္က်င့္ခံေနရသည္ဟုေတြးၿပီး စိတ္မသာမယာျဖစ္ေနၾကေသာ္လည္း ေနမင္းခကေတာ့ သာသာယာယာပင္။ စာသင္ခ်ိန္တုန္းက မၾကည္ေနသည့္ ေခါင္းေလးကေတာင္ ေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္ အခန္းေ႐ွ႕မွာ လက္နွစ္ဖက္ပိုက္ၿပီး လာရပ္ေစာင့္ေနသည့္ ကိုကို႔ကိုျမင္လိုက္ရကတည္းက ျပန္ၾကည္လင္သြားရ၏။

သူအံ့ျသသြားတာကိုျမင္၍ျဖစ္မည္။ သူဘာမွမေမးရေသးခင္မွာပင္ ကိုကိုက မ်က္ေမွာင္ႀကီးၾကဳတ္လ်က္က 'ဗိုက္ဆာလို႔'ဟု တိုတိုတုတ္တုတ္ ေျဖ႐ွင္းခ်က္ေပးလာသည္။ ထိုစကားေၾကာင့္ ထမင္းစားဆင္းခ်ိန္ထဲကေန ဆယ္မိနစ္ေလာက္ယူၿပီး စာဆက္သင္ေနသည့္ဆရာမကို မင္းခ ၿငိဳျငင္သြားမိေသး၏။

မင္းခ အေပ်ာ္လြန္ၿပီး ခြံ႔မေကြၽးရံုတမယ္ အစစလိုက္လုပ္ေပးေနမိသည္။ ခ်ိဳင့္ထဲကို အဆင္သင္႔ဇြန္းတပ္ေပးတာကအစ ပုစြန္အခြံခြာေပးတာအဆံုး သူ႔လက္နဲ႔ခ်ည္း။ လိမၼာသည့္ကိုကိုကလည္း မျငင္းပဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္စားသည္။ ကိုကိုစားေနတာကိုၾကည့္ရင္း မင္းခရဲ႕ႏွလံုးသားေလး အာဟာရျပည့္လာရသည္။

"အကိုေလး"

"...."

"ညေနေက်ာင္းဆင္းခါက်ရင္ ဘယ္လိုက္ပို႔ေပးရမလဲ။ အကိုေလးဘာစားခ်င္လဲ"

"ဘာလဲ။ မင္းကဝယ္ေကြၽးမလို႔လား"

"အကိုေလး စားမယ္ဆိုရင္ ဝယ္ေကြၽးမွာေပါ့။ ေက်ာင္းေ႐ွ႕ကဆိုင္အသစ္မွာ အစားအေသာက္ေတြ ေကာင္းတယ္တဲ့"

အဝါရောင်အိပ်မက် (completed)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن