MAATTEESSÜF

15 - Bilinç

Multimedya: Seyhun

Playlist: Evanescence - Anywhere
Christina Perri - Tragedy
Gripin - Böyle Kahpedir Dünya

Zor bir bölümdü, bu şarkılarla ritmi yakaladım.

Bölümde @DivitsizHokka'nın 'Öğrenci Evi' hikayesinden Vildan ve Ahmet'i ağırlayacağız. Ayrıca güzel yazarımızın dün doğum günüymüş, iyi ki doğdun canım ^^
   ______________

Bilincim açıldığında, başımın sol yanında felaket bir ağrı vardı. Kafama balyozla vuruluyormuşcasına zonkluyordu beynimin içi. Göz kapaklarıma bir ton ağırlık bağlanmış gibiydi. Acıyla yutkunduğumda boğazımdaki kuruluğun metalimsi tadını hissettim. Güç bela araladığım gözlerim beyaz bir tavanla karşılaştı. Elimi kaldırıp başımdaki ağrıyı kontrol etmeye çalıştım ancak kolumda hissettiğim sızı beni zorladı.

Koluma sabitlenmiş hortumu gözlerimle takip ettim, bir seruma bağlıydı ve yarısı boşalmış poşetteki sıvı hortuma damlıyordu. Hastanenin o itici kokusunu idrak etmeye başladığımda tüm bedenim görünmez bir ağırlığın altında eziliyordu.

"Uyandı" bir kız zarif bir sesle konuşarak yanıma yaklaştı "iyi misin?"

"Su" diyebildim. Gözlerim müthiş bir ağırlıkla kapanma arzusundaydı. Bir kaç dakika sonra odadaki hareketlilikle gözlerimi tekrar araladım, odaya giren beyaz önlüklü birkaç kişi başıma toplandı. Yanlarında uzun boylu bir oğlan, dahaca geride duruyordu.

"Bayan, kendinizde misiniz?" Doktor önlüğü giyen kişiyi başımla onayladım.

"Şimdi sizi muayene etmem gerek, önce sizi doğrultalım" az önce yanımda olan kız eğilerek yavaşça kalkmama yardım etti. En küçük harekette, ağrı bıçak gibi beynimi saplanıyordu. Doktor yaklaşarak, sağ gözümü iki parmağıyla açtı ve araba farının gözünüzü alması gibi bir hisle, ışığı gözüme tuttu. Ardından sol gözümde aynısını tekrarladı. Steteskopla göğsümü dinledi.

"Sağ elinizi kaldırın" dediğini yaptığımda beni gözlemleyip "indirin" diye talimat verdi.

"Retina ve solunum iyi. Motor yanıt normal" yanında not alan kıza bilgi veriyordu. Tekrar bana döndüğünde "Lütfen sorduğum sorulara cevap verin" dedi. "İsminiz nedir?"

"Nisa"

"Peki, kaç yaşındasınız Nisa hanım?"

"on dokuz" dedim yüzümü ekşiterek.

"Nerde ve nasıl düştüğünüzü hatırlıyor musunuz?" Gözlerimi kapatarak anımsamaya çalıştım. Beynim düşünmemi protesto edercesine daha fazla zonkladı.

"Hatırlamıyorum" boğazımdaki kuruluk konuşmamı zorlaştırıyordu.

"Mide bulantınız ve kusma isteği var mı?" Başımı olumsuz anlamda salladım.

"Nefes almakta zorluk çekiyor musunuz?"

"Hayır" dedim. Zorlandığım şey konuşmak ve başımı hareket ettirmekti.

"Sözel yanıt normal ancak geçici bilinç kaybı olabilir. Amnezi olarak not al" Yine kıza not düşüp, geride duran oğlana döndü "Durumu iyi ancak geriye dönük hafızada sıkıntı var. Beyin tomografisi isteyeceğim, hasar olup olmadığına bakalım. Şimdi ağrı kesici vereceğiz ve gözlem altında tutulmalı. İlaçtan sonra, tekrar kontrol edip tetkik işlemlerine alıcağız."

Gözlerimi kısarak sözlerini anlamlandırmaya çalıştım. Ama hafızamda mantıklı bir yere oturtamadım, hafızam yerindeydi. Kim olduğumu hatırlıyordum, ama neden burda olduğumu bilmiyordum. Beynim felaket senaryoları üretirken, ağrı derimi yırtıp geçercesine zonkluyordu. İçimdeki huzursuz hisler boğazımı sıkmaya başlamıştı. Burnum tıkandı ve daralan nefesim yine beynime giden oksijenin yolunu kapadı. Doktora söylemeyi düşündüm ancak güvensiz bir ortamda olduğumu hissediyordum.