Kafanızda kurguladığınız hayaller gerçek olsa ne yapardınız? Sanal bir ilişkiye ne kadar dokunabilirsiniz?
"Neden benimle uyuyorsun?"
"Çünkü hiç bir çıkarım yok"
Birine kilometrelerce uzakken, bir o kadar yakın olunabileceğini o gün anladım. Bunu k...
Önemli! Bölüm sonundaki notu okursanız neden bölümlerin geç geldiğini ve kitap için planlarımı tek tek sormak zorunda kalmazsınız.
....
Playlist:
Haluk Levent - Sevdana Gönül Verdim Düş Sokağı Sakinleri - Zaman Siler Herşeyi Sezen Aksu - Vay Nikos Vertis - Ena Psema Olgun Şimşek - Aşk Sonsuz Aşk
___________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Nisa bekle, özür dilerim"
Açmak için kapının kolundan tutuyordum. Ne yapacağımı ne tepki vereceğimi bilmiyordum.
"Öyle söylemek istemedim"
Gözlerimi kapatıp sıkıntıyla nefes verdim.
"Saçmaladım biliyorum, bi an boş bulundum, lütfen kötü bir niyetim yoktu"
Kafam allak bullaktı. Ne duyduğumu biliyordum, ama duyduklarımın ima ettiği manayı kabullenemiyordum. Böyle hissetmesine ben mi sebebiyet vermiştim? Özgür'le o kadar yakındık ki, çoğu zaman erkek olmasını bile göz ardı etmiştim bu şehirde ondan başka kimsem yoktu beni teselli edip dinleyen.
Pişmanlıkla af dilerken yüzüne bakamıyordum. Düşüncelerim birbirine girmişti, oraya buraya kaçışan kelimeleri tutup cümle kuramazken.. Eve gidemezdim, burda kalmak da istemiyordum, Nurlana en ihtiyaç duyduğum anda yoktu.
Aklıma gelen kişiyle cebimden telefonu çıkarıp dalgınlığımı üstümden atmaya çalıştım.
"İsa abiyi arayacağım" Sesimin titremesine engel olamadım. Tedirginliğim açıkça ortadaydı. "Bu gece onda kalsam daha iyi olur" cümleyi ağzımın içinde geveledim.
Çalan telefonun açılmasını beklerken sabırsızca dudaklarımı kemiriyordum. Özgür itiraz etmek istiyor, mahçup bir ifadeyle çaresizce bekliyordu.
Nihayet telefonu açtığında sıkıntıyla çarpan kalbime inat sesimi kontrol etmeye çalıştım.
"Abi. Nasılsın?"
"Pek müsait bir zaman olduğunu söyleyemem Nisa. Sen iyi misin? Sesin-"
"İyiyim" hızla geçiştirdim sesimin titremesine aldırış etmeden devam ettim. "Sana gelebilir miyim?"
"Şimdi mi? Seyhun'la mı sorun var?" sorusuna cevap vermek yerine dudaklarımı dişledim. "Nisa, yanında olmak isterdim ama ben.." duraksadı. "havaalanındayım."
"Ne? Nereye gidiyorsun?" şaşkınca mırıldandım.
"Amerika'ya. Anlatacağım sonra, beni merak etme. Sorun her neyse kendini üzme olur mu? Hiç bir şeyden senden daha önemli değil, Seyhun bile.. İnince arayacağım seni. Özgür'e haber vereyim, seninle ilgilenmesi için"
