ŞARAPNEL +18

11

Her ikisi de bulundukları ortamı unutmak istedi. Dudakları birbirine temas etmişti. Sumru bunu nasıl unutacaktı? Peki ya Kutay ? O unutabilir miydi ?

Dudaklarının birbirine dokunması kadar ani oldu geri çekilmeleri de. Kutay daha fazla bu ortamda durmamaları gereklilerinin farkındaydı. Sumru için bu yeterliydi hatta. Hemen onu otele götürmeli kendi de başka bir yere işlerini halletmeye gitmeliydi.

Kahretsin!

Aklında Sumru 'nin dudakları geziniyordu. Ne kadar da yumuşaktı öyle? Hareket bile ettirmemişlerdi ama yine de çok sevmisyi bu durumu.

" Bize artık müsade. " dedi Kutay ayaklanarak. " İşlerimiz var. "

Arkadaşlarının bir cevap vermesini beklemeden kolundan tuttuğu Sumru 'yu peşinden sürüklercesine götürdü.

Kıskanıyordu. Sırf kimse o beyaz tenini görmesin diye onu öpmüştü.

Kutay aklını kaybedecekti. Bir an önce Sumru evine gitmeliydi. Arabaya bindiklerinde Sumru 'nun oldukça sessiz olduğunu fark etti. Utandığı için mi konuşmuyordu ?

Sumru ise gözlerini kaçırıyor Kutay 'a bakmıyordu. İçinde büyük bir savaş vardı. Kutay onu neden öpmüştü ? Bunu ondan duymak istiyordu. O daha fazlasını da istiyordu. Muhtemelen Kutay onu otele götürecekti. Böylece onunla geçireceği bir gün daha azalmış olacaktı. Ama Sumru bunu istemiyordu. Sumru 'nun başka planları vardı. Ve onları yapmadan buradan girmeyecekti. Sadece birazcık cesarete ihtiyacı vardı.

" Otele mi gidiyoruz ? " diye sordu Sumru.

Bunu duyan Kutay sonunda dedi içinden. Bir an hiç konuşmayacak sanmıştı. Onun sesini duymak neden kendisine bu denli iyi hissettiriyordu ? Kafası karmakarışıktı. " Evet. "

" Ama sadece son günüm kalıyor griye. Bu kadar erken bitmemeliydi.."