ŞARAPNEL +18

13

Sumru anlamıyordu. Biraz önceki pozisyonlarından sonra Kutay onu nasıl bu şekilde arkasında bırakıp gidebilirdi ? Bu da ne demekti ? Düşüncelerinin içinde boğulduğunu hissediyordu Sumru. Neden bu şekilde gittiğini düşünmek ona kafayı yedirtebilirdi. Kuvvetli adımlarını yere vura vura onun arkasından yürümeye başladı.

Kutay o kadar hızlı yürüyordu ki nefes nefeseydi. Aslında nefes nefese olması bundan değildi. O da biliyordu neden bu durumda olduğunu. Ama itiraf etmek istemiyordu. Eğer ederse hemen arkasından onu takip eden kızı tutup dudaklarını kanatana  kadar öpebilirdi. Gözlerini sıkıca kapatarak bu düşünceyi zihninden silmeye çalıştı. Ama olmuyordu. Biraz önce onu hissetmişken, ellerini o yumuşak bedeninde gezdirmişken  nasıl unutmayı deneyebilirdi ki zaten ?

Kendine lanetler okuyordu. Küfürler savurarak asansörün düğmesine bastı. Sumru 'nun kaldığı oda 14. Katta olmasa merdivenleri kullanabilirdi. Ama bunu yapamayacak kadar gergin hissediyordu bedenini. Merdivenleri çıksa, Sumru 'nun inlemelerini de aklından çıkarabilir miydi ?

Sanmıyordu.

Kutay çok büyük bir çıkılmaza girmişti. Ve bu çıkılmazın başkarakteri Sumru 'ydu.

Sumru asansörün gelmesini bekleyen Kutay 'a baktı sakin olmaya çalışarak. Onu bırakıp burada asansör mü bekliyordu gerçekten? Göz devirmemek  için kendini zor tuttu. Asansörde durabilecek miydi Kutay ? En son onu yaslamamış mıydı  bu asansörün aynasına? Alt dudağını dişlerinin arasına alarak gözlerimi kapatacaktı ki asansörün geldiğini belirten o ses ikisinin arasındaki sessizliği böldü.

Aslında Sumru biliyordu Kutay 'ın neden kendini geri çekmek istediğini. Ilişkilerinin olmayacağını bildiği için yapıyordu tüm bunları. Hem Kutay uzak mesafe ilişkilerinden nefret ederdi. Bunu bile bile yanına gelmişti Sumru. Onunla sevgili olmak isterdi ama bunu Kutay 'ın istemeyeceğini biliyordu.