ŞARAPNEL +18

55

Güne huzurla başlayan iki insan vardı. Bunların adı Sumru ve Kutay'dı. Birbirine uzak olsalar da sabaha karşı yaptıkları doyumdan sonra yakınlığın ya da uzaklığın onlar için sorun olmadığını ikisi de anlamıştı.

Sumru yerinde gerinerek yataktan çıkmak için dik hale geldi. Yüzünde kocaman bir tebessüm vardı. Kutay'ın bugün yanında olmayacağını biliyordu. Gözleri duvar saatine kaydı. Hatta şu an ameliyatta olmalıydı. Kendini kuş gibi hissediyordu Sumru. Kutay ona ne de iyi gelmişti öyle?

Telefonunun yanıp sönen ışığı dikkatini çektiğinde elleri hızlıca telefonuna gitti. Mesaj gelmişti belliydi.

Gelen mesaj Kutay'dandı.

' Günaydın. ' yazmıştı ve daha sonrasında da bir fotoğraf atmıştı. ' Ameliyata giren bir Kutay' yazmıştı altınada.

Sumru onun attığı fotoğrafı sonsuza kadar izleyebilirdi. Ameliyathane kıyafetleri ne kadar da yakışmıştı ona böyle. Vücudunun ısındığını hissetti. Aklına türlü senaryolar geldiğinde neden bu kadar azgın biri olduğunu düşündü. Aklına yeni bir fantazi gelmişti. Kutay yanına gelirken o kıyafetleri de getirmeliydi. Kesinlikle kendini ameliyat ettirmesi gereken konular vardı.

Islak, sıcak ve dokunuşlu bir ameliyat olmalıydı bu.

Ameliyat edeceği yeri de Kutay seçerdi artık.

' Günaydınn. ' yazarak o da fotoğraf göndermek istedi. Ama bunu duş aldıktan sonra yapacaktı. Yataktan kalkarak hızla banyoya yöneldi. On beş dakika süren duştan sonra bornozun önünü bilerek açtı. Kollarını göğsünün altına koyarak daha büyük görünmelerini sağladı.

Sanki Kutay onların boyutunu bilmiyordu!

Dilini çıkararak bir fotoğraf çekip Kutay'a attı. Altına düştüğü notta ise ' Duştan çıkmış bir Sumru' yazarak telefonu komidinin üzerine koydu. Hemen cevap alamayacağını biliyordu. Ameliyat kısa süren bir durum değildi sonuçta.