Sumru duyduklarını sindirmeye çalışıyordu. Gözleri Gül Hanımla Kutay arasında gidip geliyordu. Gül Hanım Kutay'a söyleme aramızda kalsın gibi bir cümle kurarsa diye ödü kopuyordu. Zaten Kutayla ilk defa düzgün bir karar alıp sevgili olmuşlardı, şimdi bu durumda her şey bozulabilirdi.
Olaysız günü geçse Sumru şaşkınlıktan bayılabileceğini düşündü.
Kendini bu kaosun ortasından derhal atmaya ihtiyacı vardı. Ayrıca Gül Hanım oğluna değil de neden kendine söylemişti ki bu durumu? Sumru gerçekten düşüncelerin içinde boğulacaktı.
" Sana bir soru sordum, anne. " dedi Kutay gözlerini ikisi arasında gezdirip. Sumru yerinde rahatsız bir şekilde kıpırdadığında gerildiği her halinden belli oluyordu.
" Herkes soru sorar Kutaycım.." dedi Gül Hanım derin bir nefes alarak.
" Ben sorularıma cevap almak isteyen tayfayım ve seni dinliyorum. Hadi.. "
" Sumru'yla aramızda. " dedi topu Sumru'ya atmak isteyen Gül Hanım. Sumru sıkıntıyla Kutay'ın yüzüne baktı. Aramızda dediği bir şeyi oğluna söylerse bu sefer de Gül hanımla arasını açabilirdi. Gerçi daha araları diye bir şey olmamıştı ama durum zaten hiç olmayacağını da gösteriyordu.
" Sumru'yu ortaya katma lütfen. Ne söyleyeceksen bana söyle. " Kutay onu arada bırakmak istemiyordu. Annesini tanıyordu. Belki de Sumru'yu denemek içindi bu tavırları.
" Sumru söylesin. " dedi iç çeken sesle. " Madem bilmek istiyorsun, sevdiğin kadından Duy. "
" Yine kanserim diye saçmalamadın değil mi? " diye sordu Kutay bir anda. Sumru ise dudakları aralık bir şekilde Kutay'a bakıyordu. Nereden bilmişti ve tavrı neden bu şekildeydi? Kutay bunun ciddi bir hastalık olduğunun farkında mıydı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞARAPNEL +18
Teen Fiction" Dokun bana, " dedi Sumru bunu yapmamak için kendini zor tuttuğunda. " Sumru.." " Sen sus, elin konuşsun Kutay. Dudakların, ellerin...sadece onları istiyorum. " Kutay bu emri bekliyormuş gibi ellerini kızın beline koyarak onu kendine çekti. Artı...
